Μαμάδες και μανάδεςΥπερήφανες δήλωσαν μαμάδες των συλληφθέντων για ληστεία και τρομοκρατία νεαρών.

Υπερήφανες για τα παιδιά τους, τις «πολιτικές τους θέσεις»-όπως είπαν-τον «αγώνα τους ενάντια στη διεφθαρμένη κοινωνία» κλπ.

Πολιτική θέση, αγώνας κοινωνικός για ηθική και δικαιοσύνη είναι κυρίες μου, το συχνά-πυκνά κάψιμο των μικροεπιχειρήσεων του κάθε βιοπαλαιστή, των αυτοκινήτων του κάθε απλού, καθημερινά αγωνιζόμενου για τον επιούσιο πολίτη;

Αγώνας είναι η προσπάθεια τρομοκράτησης και διάλυσης της καθημερινότητας μιας ταλαιπωρημένης κοινωνίας που προσπαθεί με νύχια και με δόντια να επιβιώσει και να σταθεί ξανά στα πόδια της;

Υπάρχουν κι άλλες μανάδες, άνεργες ή στην καλύτερη περίπτωση «συμβολικά» αμειβόμενες, που με πραγματική περηφάνια και αξιοπρέπεια αγωνίζονται να εξασφαλίσουν στα παιδιά τους τα απαραίτητα, διαπαιδαγωγώντας αξιοπρεπείς, συγκροτημένες προσωπικότητες παιδιών, που διαβιούν και σπουδάζουν πραγματικά αγωνιζόμενα, έτσι ώστε να μπορέσουν αύριο να διεκδικήσουν μια καλύτερη κοινωνία.

Γιατί τα βλαστάρια αυτών των μαμάδων λοιπόν «εκδικούνται την κοινωνία» στο πρόσωπο και τις περιουσίες απλών, πραγματικά φτωχών ίσως, πολιτών;
(Άλλωστε στις μάλλον φτωχικές συνοικίες του κέντρου δρουν συνήθως).

Γιατί δεν ξεκίνησαν από το σπίτι τους, τη γειτονιά τους;….