Ησυχία, ο Γιώργος ταξιδεύει…Λοιπόν, επειδή έχω καταλάβει πως κάποιοι από εσάς ψειρίζετε τη μαϊμού για να κολλήσετε σουσούμια στο Γιώργο, κομμένες οι πονηράδες και οι μπηχτές και για μια –τουλάχιστον- φορά στη ζωή σας προσπαθείστε να μην είσαστε αντιδραστικοί.

Ναι, υπάρχουν και τέτοιοι ανάμεσά μας, που μόλις μάθανε ότι ο Γιώργος την ‘’κάνει’’ για Κόστα Ρίκα, άρχισαν τα σου-ξου-μου. Είναι οι κοντόμυαλοι, που δεν έχουν καταλάβει ότι ο Γιώργος είναι Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και πως χωρίς αυτόν, σοσιαλισμός δεν γίνεται και πάρτε για παράδειγμα την Ελλάδα που χάρις στο Γιώργο απολαμβάνουμε το σοσιαλισμό και όχι στη βαρβαρότητα, όπως μας έλεγε προεκλογικά…

Και μην ακούσω τίποτα σαχλά όπως, ότι το παλικάρι έχει λεβίθες στον πισινό και γυρίζει σαν την ‘’άδικη κατάρα’’, γιατί θα γίνουμε ‘’μπουκιές’’. Τι πάει να πει πως την προηγούμενη εβδομάδα ήταν στο Λονδίνο (κάποτε θα συζητηθεί αυτό το ταξίδι), στο Παρίσι και στο Βερολίνο; Αυτές οι διαδρομές για τον Γιώργο είναι ό,τι είναι για τον τρολεϋτζή η διαδρομή Κολιάτσου-Παγκράτι. ‘’Εσωτερικές γραμμές’’-ρουτίνας και τίποτα παραπάνω.

Κάτι Λονδίνα, κάτι Παρίσια, κάτι Βρυξέλες, κάτι Βερολίνα κλπ, ο Γιώργος τα ξέρει καλύτερα κι από τη μεγάλη του αγάπη το ποδήλατο, γιατί με δαύτο όλο κι έχει κάτι προβληματάκια…

Δηλαδή, τι να του πει του Γιώργου η Αγγλία, όταν ακόμα και τα περίφημα κοράκια στον Πύργο του Λονδίνου τον ξέρουν καλύτερα κι από την Ελισάβετ; Για να καταλάβετε, μόλις τον δουν να κόβει βόλτες, πλακώνουν συγχορδία το κράξιμο:

‘’Κρα, κρa, κρa, καλώς το Γιώργο το φιλαράκι μας. Τι έγινε ρε παιδί; Την έσωσες τελικά την Ελλάδα ή ακόμη;’’

Αφήστε το Παρίσι που τον έχουν μάθει ακόμα και τα γατόψαρα του Σηκουάνα. Με τον καιρό έχει γίνει τόσο δικός τους, που μόλις τον δουν να γυρίζει το βράδυ στο ξενοδοχείο, βγάζουν το κεφάλι απ’ το νερό και του φωνάζουν: ‘’Καληνυχτά Γιωγό και ονειγά γλυκά’’.

Γι ’αυτό σας λέω, τι να κάνει –πλέον-στην Ευρώπη; Έπηξε το παλικάρι να βλέπει τα ίδια και τα ίδια. Όσο για την Ελλάδα, καλά, ούτε που το συζητώ. Ξέρεις τι είναι ολημερίς να τρως στη μάπα το Βενιζέλο με τις μπάκες, το Χρυσοχοΐδη τον ‘’Έλιοτ Νες’’, την Άννα τη ‘’φωτοτυπική’’ ή να βλέπεις απέναντί σου τη κεφάλα του Αθανασάκη με το μάτι το γλαρό;

Α-πα-πα σκέτη απελπισία.

Γι’ αυτό, το παλικάρι, αφού κάθισε μια βδομάδα στην Ελλάδα, ξανάδεσε τις βαλίτσες και βουρ με την παλιοπαρέα της Σοσιαλιστικής Διεθνούς για την Κόστα Ρίκα, καθότι με τον ψόφο που κάνει στην Ευρώπη, αν δε πας τώρα σε μέρη ‘’εξωτικά και μαγεμένα’’ –που λέει και το τραγούδι- πότε θα πας για να ζεσταθεί το κοκαλάκι σου;

Εκεί πήγε το παιδί, που ‘χει και Πρόεδρο γυναίκα, τη δόνα Λάουρα Τσιντσιλλά (Τσιντσίγια το προφέρουν οι Ισπανοί) αλλά γράφεται Chinchilla, όπως η ράτσα των κουνε-λιών. Και μην αρχίσετε να με ρωτάτε αν η δόνα Λάουρα πέραν του επιθέτου της έχει και καμιά άλλη σχέση με τα κουνέλια, γιατί δεν ξέρω να σας πω. Ούτε αν βγάζει κουνέλια απ’ το καπέλο της, ούτε αν ‘’κάνει το κουνέλι’’, ούτε αν ειδικεύεται στην …κουνελο-πνιχτική.

Κόστα Ρίκα –λοιπόν- ο Γιώργος με τ’ άλλα σοσιαλιστόπαιδα, γιατί που νομίζετε ότι θα πήγαινε η παρέα; Στα Τίρανα ή στο Ουλάν Μπατόρ της Μογγολίας, σε χώρες δηλαδή, απ’ αυτές που έχουν άξιους και παγκοσμίως γνωστούς εκπροσώπους στη Σοσιαλιστική Διεθνή και έτσι σώσαμε τον πλανήτη;