Γράφει ο
Αθανάσιος Μπουρούνης

       Είναι γνωστό ότι ο κ. Τσίπρας ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα σαν ένα σαρωτικό επικοινωνιακό φαινόμενο.

       Ένας ανεπανάληπτος συνδυασμός λαϊκίστικου λόγου και επικοινωνιακής μαεστρίας, τον μετέτρεψε σε «πολιτικό όπλο».

       Η άνεσή του να λέει πολιτικά ψέματα και ανακρίβειες αλλά και η στοχευμένη επιθετικότητά του, δημιούργησε τελικά το μύθο του «άχαστου». Παρά ταύτα ο «άχαστος» έχασε τρεις φορές απανωτά.

       Ωστόσο ο κ. Τσίπρας, παρότι βρίσκεται εδώ και μήνες στην αντιπολίτευση, ζει ακόμα στην περίοδο της διακυβέρνησής του και χρησιμοποιεί τα όπλα εκείνης της εποχής, με στόχο να ξανακάνει τον πόλεμο που θα τον επαναφέρει στη θέση που έχασε.

       Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο αδυνατεί να σταθεί πολιτικά στο ρόλο του ως Αξιωματική Αντιπολίτευση, αλλά υπερασπίζεται γνώμες και ταυτόχρονα πυροδοτεί συμπεριφορές που θέτουν σε αμφισβήτηση τα αυτονόητα της δημοκρατικής λειτουργίας.

       Βλέποντας πως περνάει στη ζώνη του λησμονημένου, βυθίζεται στη φαντασία του παλαιού του εαυτού και  βλέποντας το ίδιο του το κενό,   επιδιώκει να το καλύψει με νέες εξάρσεις και ανανεωμένους παροξυσμούς.

       Η παλαιά παροξυτική του φύση, θα επιχειρήσει να εμποδίσει τη χώρα να κινηθεί. Οι εστίες έντασης και απειλής βίας στους φίλιους χώρους θα είναι επίμονη επιλογή, ώστε να αποτραπεί μια πορεία θετικής και σταθερής εξέλιξης σε κάθε χώρο στον οποίο οι πολίτες απαιτούν αλλαγές, ανατροπές και νέα θεμέλια.

       Ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να περιφέρεται δίχως ίχνος μεταμέλειας και περισσή αυτοπεποίθηση.

       Προσπαθεί να κοροϊδέψει πολιτικά μια σημαντική μερίδα πολιτών:

-        Ότι σήμερα έχει αλλάξει και ότι σκέφτεται διαφορετικά.

-        Ότι θέλει να υπερασπιστεί τους πολλούς καλούς και όχι τους λίγους κακούς.

-        Ότι το εκλογικό του ποσοστό καθαγιάζει και ξεπλένει κάθε απόπειρα υπονόμευσης της προόδου της χώρας.

       Όμως στη συνέντευξη του ο κ. Τσίπρας στο τηλεοπτικό κανάλι ΟΡΕΝ, δεν φάνηκε να είναι ούτε καλά προετοιμασμένος, ούτε σε θέση να αντεπεξέλθει στην πίεση η οποία του ασκείτε με τρόπο επαγγελματικό και άψογο.

       Διακρίθηκε, για μια ακόμα φορά, σε αυτά που γνωρίζει καλά. Δηλαδή στις παρελκυστικές απαιτήσεις, στις φτηνές δικαιολογίες, στις αόριστες θεωρίες συνωμοσίας, στις ανυπόστατες πολιτικές.

       Και μέσα σε όλα αυτά, ήταν και η επίκληση της αγαθότητας, της αφέλειας και της ελλιπούς εμπειρίας.

       Επίσης στη Βουλή και στην πρώτη αντιπαράθεση του στην «Ώρα του Πρωθυπουργού», ο κ. Τσίπρας φάνηκε ότι δεν άλλαξε, σαν να μην πέρασε μια μέρα από τότε που κυβερνούσε, «κολλημένος» σε χαρακτηρισμούς έναντι του πολιτικού του αντιπάλου.

       Με το που άρχισε την ομιλία του, επιτέθηκε με ύβρεις στον κ. Μητσοτάκη χαρακτηρίζοντάς τον και «ψεύτη» και «δειλό».

       Αυτή τη φορά ο κ. Μητσοτάκης δεν έπεσε στην παγίδα της έντασης και ανταλλαγής χαρακτηρισμών. Η στάση του αυτή να υπερβεί τον εμπρηστικό και προσβλητικό λόγο του τέως Πρωθυπουργού, είναι συνακόλουθη της ευθύνης που του ανέθεσαν οι Έλληνες πολίτες τον Ιούλιο, να βγάλει δηλαδή τη χώρα από τη διαλυτική εχθροπάθεια που επέβαλε η διακυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και των διαφόρων εκδοχών της.

       Η φράση του κ. Μητσοτάκη «έχω μια χώρα να κυβερνήσω και έναν λαό να ενημερώσω», εμπεριέχει την ουσία κάθε διακυβέρνησης.

       Ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να μη μπορεί να υπερβεί τη «φύση» του. Δείχνει να «επιστρέφει στα ίδια», με την προσδοκία ότι η τακτική αυτή θα τον φέρει ξανά στην εξουσία.

-Ο κ. Αθανάσιος Μπουρούνης είναι Επίτιμος Δ/ντής Σχολικής Μονάδας Δ. Ε.