Γράφει ο
Ηλίας Καραβόλιας

Μια ατελείωτη ουρά στην πόρτα εξόδου από γίγαντες με πήλινα πόδια, όπως η Deutsche Banκ, έχει ξεκινήσει σύμφωνα με έγγραφο της Wall Street Journal που δείχνει ότι η γερμανική τράπεζα διώχνει...πελάτες! Όταν λέμε πελάτες, εννοούμε θεσμικά σχήματα που μοχλεύουν χρήμα (hedge funds π.χ) και φυσικά εκθέτουν σε κίνδυνο τις πιστώσεις που παρέχει η τράπεζα ως βάση εκκίνησης στοιχημάτων και προθεσμιακών συναλλαγών .

Ζούμε την εποχή της απομόχλευσης, δηλαδή το ξεφούσκωμα του αέρα κοπανιστού που κυκλοφορεί στις ψηφιακές αγορές και από οθόνη σε οθόνη παράγει κέρδη για μεσάζοντες, διαχειριστές και εκκαθαριστές συναλλαγών (οι μεγάλες τράπεζες του πλανήτη) Κάποιοι θα ονομάσουν την κατάσταση αυτή ως αυτορρύθμιση, δηλαδή ως υγιή προσαρμογή των εμπλεκόμενων παιχτών σε καταστάσεις ισορροπίας. Κάποιοι όμως βλέπουν τις πρώτες ρωγμές που ίσως γίνουν ρήγματα στο βασίλειο του εικονικού εμπορίου χρήματος, στο πεδίο της ηλεκτρονικής κυκλοφορίας κερδοσκοπικού κεφαλαίου που δεν δημιουργεί θέσεις εργασίας αλλά μετακινείται από χώρες και κλάδους σε διάστημα μέχρι και ελάχιστων δευτερολέπτων με ιλιγγιώδη ταχύτητα κυκλοφορίας στα τερματικά των συναλλαγών.

Η απασχόληση, η παραγωγή, το εμπόριο, οι αμοιβές ανθρωπίνου κεφαλαίου και εργασίας έχουν ''βιαστεί'' κατ’ εξακολούθηση από τον διαδικτυακό χρηματοπιστωτισμό.

Οι κοινωνίες ζουν υπό την νεφελώδη τροχιά κεφαλαίων απροσδιόριστης πηγής και κατεύθυνσης, μετακινώντας την σφαίρα παραγωγής εντός της σφαίρας της διαχείρισης. Με την καινοτομία του προθεσμιακού χρήματος και του χρέους ως νομίσματος, οι οικονομίες κατευθύνονται σε επικίνδυνα μονοπάτια παγκοσμιοποιημένων συναλλαγών, που εξαφανίζουν το τοπικό χρήμα και την ρευστότητα για κράτη, επιχειρήσεις, νοικοκυριά. Ζητείται αλλαγή του λογισμικού της ταχύτητας επένδυσης και αποεπένδυσης σε χάρτινες αγορές, αλλιώς δεν θα ανάψει η μηχανή της πρωτογενούς παραγωγής, σε υπερχρεωμένες χώρες όπως η δική μας.