Τετάρτη
24 Απριλίου 2024
Ημερήσια ηλεκτρονική εφημερίδα, Αρ. φύλλου 4966RSS FEED
Όρχεις – ευνουχισμός
Γράφει ο
Νίκος Καλλιακμάνης
Οι όρχεις αποτελούν ζευγάρι γεννητικών αδένων και μέρος των γεννητικών οργάνων του ανδρός.

Οι όρχεις απαντώνται σε όλα τα σπονδυλωτά ζώα και : 1) παράγουν σπερματοζωάρια, 2) παράγουν ανδρικές ορμόνες (κυρίως τεστοστερόνη).

Ο κάθε όρχις έχει 4 εκ. μήκος, 2 – 2.5εκ πλάτος, και ζυγίζει 20 – 30 γρ. (σχήμα 1).
 

 
Σχήμα 1

Πολύ συχνά ο ένας εκ των 2 όρχεων βρίσκεται φυσιολογικά σε χαμηλότερη θέση.

Οι όρχεις περιβάλλονται από δερμάτινο περίβλημα, το όσχεο και συνδέονται με το υπόλοιπο σώμα μέσω των σπερματικών πόρων.

Η απόσταση των όρχεων από τον κορμό καθορίζεται από τους κρεμαστήρες μύες, οι οποίοι αποτελούν τμήμα των σπερματικών πόρων (Σχήμα 1).

Οι όρχεις παράγουν τα σπερματοζωάρια που αποθηκεύονται στην επιδιδυμίδα και κατά τον οργασμό περνούν από τον προστάτη αδένα ο οποίος με μυϊκούς σπασμούς τα αποβάλλει μέσω του πέους κατά την εκσπερμάτιση.

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Η αφαίρεση των όρχεων (ο ευνουχισμός) ήταν συνήθως στις αρχαίες κοινωνίες (Βυζαντινή Αυτοκρατορία – Κίνα) και είχε σαν σκοπό την δημιουργία ατόμων (των ευνούχων*) υπεύθυνου για την επιστασία των γυναικών του χαρεμιού και την δημιουργία κρατικών υπαλλήλων, αφοσιωμένων στο καθήκον τους στερούμενων σεξουαλικών παρορμήσεων και επομένως οικογενειακών υποχρεώσεων.

*Ευνούχος = εύνος: κρεβάτι, όχος: έχω, προσέχω. Μεταφορικά αυτός που προσέχει το κρεβάτι.

Επίσης ο ευνουχισμός σκοπό είχε την σωματική και ηθική ταπείνωση του ατόμου αλλά και για στέρηση στους διεκδικητές κάθε μορφής εξουσίας.

Στις αρχές του 20ου αιώνα ο ευνουχισμός εφαρμόστηκε στη Δυτική Ευρώπη για τη δημιουργία τραγουδιστών με χαρακτηριστική παιδική «ψιλή» φωνή με νότες σοπράνο ή κοντράλτο.

Ο ευνουχισμός αυτός γινόταν πριν από την εφηβεία πριν η φωνή του εφήβου αλλάξει με τις εκκρίσεις των ορμονών που χαρακτηρίζουν την ήβη και «βαθαίνουν» προκαλώντας αλλαγή «βραχνάδα» της φωνής.

Το έτος 1902 απαγορεύτηκε από τον Πάπα «η δημιουργία» αυτή των ειδικών τραγουδιστών ευνούχων με τη λεπτή φωνή.

Ο τελευταίος καστράτο πέθανε το 1922.

Ετυμολογικά η λέξη προέρχεται από τη λατινική castratus (σημαίνει ευνουχισμένος), συνήθως στην εποχή τους αποκαλούσαν αυτούς με τον αφηρημένο ευφημισμό musico = μουσικός.

Ο ευνουχισμός ο οποίος αποτελεί μορφή στείρωσης για τον άνδρα εφαρμόστηκε το πρώτο ήμισυ του 20ου αιώνα, έως το έτος 1970 από τις αρχές της ναζιστικής Γερμανίας, Καναδά, ΗΠΑ, Τσεχοσλοβακία, Σουηδία σαν προγράμματα υποχρεωτικής στείρωσης σε μειονότητες πληθυσμιακές (όπως οι Ρομά) ομάδες ατόμων με διανοητικές και φυσικές αναπηρίες ώστε να διακοπεί η φυσική αναπαραγωγή τους.

Γενικά ο ευνουχισμός χάνεται στα βάθη των αιώνων, με πολλές αναφορές στους όρχεις που θεωρούνται ακόμα και σήμερα συνώνυμα του ανδρισμού.

Στα πιο παλιά χρόνια αναφέρεται η Ασσήρια Βασίλισσα Νεφερτίτη ότι ευνούχιζε του εραστές της ώστε να μην παράσχουν σε άλλες γυναίκες σεξουαλική ηδονή, ο Πέρσης Βασιλιάς Κύρος που ευνούχιζε τους άνδρες της προσωπικής φρουρά του ώστε να ασκούν καλύτερα τα καθήκοντά τους, ενώ εθελοντικός ευνουχισμός γίνεται στην Κίνα για την κατάληψη σημαντικών θέσεων σε θρησκευτικές πολιτικές, κοινωνικές θέσεις (αναφέρεται ότι η «Απαγορευμένη Πύλη» αριθμούσε πολλές δεκάδες χιλιάδες ευνούχους).

Παραδείγματα από την ιστορία διάσημων ευνούχων είναι : 1) ο περιώνυμος στρατηγός ευνούχος Γανιμήδης, ο οποίος νίκησε κατά κράτος και παρ’ ολίγον να σκοτώσει τον Ιούλιο Καίσαρα στη μάχη της Αλεξάνδρειας (1ος μ.Χ.), 2) ο ευνούχος Ts’ ai Lum (1ος – 2ος μ.Χ.) που ανακάλυψε και διέδωσε τη χρήση του χαρτιού στην αυτοκρατορία της Κίνας, 3) ο άγιος Ιγνάτιος Κωνσταντιπολίτης πατριάρχης της πόλης (περίοδος 847 – 858, 867 – 877), 4) ο εθνικός ήρωας του Βιετνάμ ευνούχος Ly Thnong Kiet (1019 – 1105) που ανακύρηξε την ανεξαρτησία στη χώρα του, 5) ο έμπιστος ευνούχος του Μεγάλου Αλέξανδρου Βαγινάς που θεωρείται ότι έπεισε τον Μακεδόνα στρατηλάτη να αλλάξει την πολιτική του επί των Περσών που είχε κατακτήσει.

Τα κομμένα γεννητικά όργανα (πέος και όρχεις) αποκαλούνταν «το μονάκριβο» ή «ο θησαυρός» και διατηρούνταν σε ειδικό δοχείο και η παρουσίασή τους ήταν απαραίτητη για κάθε προαγωγή που γινόταν στον ευνούχο στην ιεραρχία της αυλής του αυτοκράτορα.

Όταν ο ευνούχος πέθαινε, τότε το «μονάκριβό του» θαβόταν μαζί του ώστε να αναχωρήσει για τον άλλο κόσμα αρτιμελής (Κινέζικη παράδοση).

Στα χρόνια του Βυζαντίου δημιουργήθηκε τάγμα ευνούχων που διέθετε μεγάλη εξουσία ακόμα και μοναστήρια «μονή των καθαρών» με ιδρυτή τον ευνούχο πρωτοσπαθάριο Νάρση στη Βασιλεία του Ιουστίνου Β΄ (565 – 578).

Η συνήθεια της ανάληψης έμπιστων θέσεων από τους ευνούχους πέρασε από τα τελευταία έτη της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας (εποχή Ιουστινιανού) στην Οθωμανική Αυτοκρατορία όπου στο «Ντολμά Μπαχτσέ» το παλαιότερο παλάτι του Τοπ-Καπί κατοικούσαν 200 ευνούχοι αποκλειστικά.

Μετά την ιστορική αναδρομή της παρουσίας των ευνούχων στην Κινέζικη, Οθωμανική, φιλόμουση Ιταλία, μπαίνει το λογικό ερώτημα : Υπάρχουν ευνούχοι σήμερα;

Η απάντηση είναι καταφατική. Υπάρχουν στην πουριτανική!!! Ινδία με σύνολο Παγκοσμίως 1.000.000 (οι περισσότεροι ζουν στην Ινδία).

Η αιτία του κοινωνικού αυτού φαινόμενου που παρατηρείται στην Ινδία, έχει τις ρίζες του στην ομοφυλοφιλία που πηγάζει από τα αρχαία ινδικά κείμενα του Kama Sutra όπου αναφέρεται η ύπαρξη ενός «ΤΡΙΤΟΥ ΦΥΛΟΥ».

Οι Ινδοί ομοφυλόφιλοι (οι hiJras) ζουν στο περιθώριο της κοινωνίας, κερδίζοντας τα προς το ζην πηγαίνοντας απρόσκλητοι σε γάμους, βαφτίσια, εγκαίνια όπου τραγουδούν και χορεύουν έως πληρωθούν ή ανταμειφθούν με κάποιο δώρο.

Αν και ο ευνουχισμός δεν είναι απαραίτητος για τα άτομα αυτά πολλά περνούν από ένα τελετουργικό ευνουχισμό πριν ενδυθούν το saris (παραδοσιακό ινδικό ένδυμα γυναικών) και κρύψουν το πρόσωπό τους με έντονο make-up και μακιγιάζ. Πολλά άτομα από αυτά έχουν καταφέρει να αναλάβουν σημαντικές θέσεις στην πολιτική ζωή της Ινδίας.

Όμως οι ευνούχοι δεν υπάρχουν μόνο στις Ινδίες.

Τον 18ο αιώνα ομάδα με όνομα «Λευκά περιστέρια» ή Skoptry εξαπλώθηκε σημαντικά στη Ρωσία, Ρουμανία, Βεσσαραβία.

Τα μέλη της ομάδας αυτής ερμήνευαν συγκεκριμένο χωρίο της Καινής Διαθήκης και αυτό-ευνουχίζονταν για να έρθουν με τον τρόπο αυτό πιο κοντά στην Βασιλεία των ουρανών!!!

Επίσης πρέσβευαν ότι η Δεύτερη Παρουσία θα έρθει μόνον όταν ο συνολικό αριθμός των μελών που απαρτίζουν την αίρεση αυτή, φτάσει στους 144.000.

Άλλη χριστιανική αίρεση με μέλη ευνούχους υπήρξε η Πύλη του Παραδείσου (Heaven’s Gate) η οποία ήταν υπεύθυνη για την ομαδική αυτοκτονία 39 ατόμων το έτος 1997, όταν ο κομήτης Hale-Bipp πέρασε κοντά στη γη (βλέπε σχήμα 2).


 
Σχήμα 2


Όπως πίστευαν τα μέλη της πίσω από τον κομήτη κρυβόταν ένα διαστημόπλοιο που μετέφερε τον Ιησού Χριστό και ο μόνος τρόπος να τους πάρει μαζί του ήταν ο ευνουχισμός και η αυτοκτονία.

Το έτος 2005 στρατιώτες Τζαντζανγονίντ (γνωστοί σαν «οπλισμένοι καβαλάρηδες» της ισλαμικής κυβέρνησης του Χαρτούμ) επιτέθηκαν σε γηγενείς πολίτες της περιοχής Νταρφούρ του Σουδάν ευνουχίζοντας πλήθος ανδρών και αφήνοντας τους να πεθάνουν από την επερχόμενη μετά τον ευνουχισμό αιμορραγία.

Όλα τα παραπάνω βεβαιώνουν το αξίωμα που αναφέρει ότι η Ιστορία ακόμα και απαγορευμένη επαναλαμβάνεται.

Στη σημερινή εποχή οι όρχεις ακόμα θεωρούνται στοιχεία αναφοράς ανδρισμού (συνώνυμα του ανδρισμού) και η λέξη «όρχεις» μεταφορικά χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει θάρρος, τόλμη, «αντριλίκι» για το άτομο που αναφερόμαστε.

Επίσης οι όρχεις οι οποίοι εμφανίζουν μεγάλη φυσική ευαισθησία στα διάφορα βίαια χτυπήματα προφυλάσσονται στα διάφορα αθλήματα στα οποία απαγορεύεται «κτυπήματα του αντιπάλου κάτω από την ζώνη».

Οι όρχεις του βοοειδών και των αιγοπροβάτων είναι φαγώσιμοι στην Ελληνική κουζίνα αναφέρονται συνήθως με το όνομα «αμελέτητα».

Άλλες λέξεις για τους όρχεις είναι δίδυμοι (αρχ) – παραστάται (Βυζαντ.) – μηδεία (βυζαντ) – τα μπαλάκια – τα καρύδια – τα σύμπαλα – η οικογένεια – το μαλακό υπογάστριο – πυλέ (στα καλιαρντά).

Ο χαρακτηρισμός «όρχις» όταν αναφέρεται σε κάποιο άτομο μεταφράζεται σε ύπουλο και κακό άνθρωπο.



Ref. : - Βικιπαιδεια
- Metafisiko.gr