Με την ευκαιρία του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός, η UNICEF παρουσίασε μια φιλόδοξη «Ατζέντα για Κάθε Παιδί», που θεωρεί ότι πρέπει να οδηγεί τους στόχους για τη βιώσιμη ανάπτυξη μετά το 2015.

Καθώς ηγέτες από κάθε τομέα συγκεντρώνονται στο Νταβός, η UNICEF καλεί την παγκόσμια κοινότητα να θέσει τα παιδιά ως προτεραιότητα στους νέους Στόχους για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, ένα οδικό χάρτη για την ανθρώπινη πρόοδο κατά τα επόμενα 15 χρόνια που θα ωθήσει τις επενδύσεις και τις δράσεις σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι στόχοι θα πρέπει να συμφωνηθούν κατά τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών το Σεπτέμβριο.

«Ο κόσμος έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο τα τελευταία 15 χρόνια, όμως ακόμη εκατομμύρια παιδιά παραμένουν στο περιθώριο», δήλωσε η Γιόκα Μπράντ, αναπληρώτρια Εκτελεστική Διευθύντρια της UNICEF. «Αυτή είναι μια κρίσιμη ευκαιρία για να φθάσουμε σε όλα τα παιδιά που έχουν μείνει πίσω. Οι αποφάσεις και οι επενδύσεις που κάνουμε σήμερα θα καθορίσουν το μέλλον αυτής της γενιάς και αυτών που έρχονται.»

Η «Ατζέντα για Κάθε Παιδί», θέτει επτά προτεραιότητες που θα πρέπει να ληφθούν υπόψη στους νέους αναπτυξιακούς στόχους.

1. Τερματισμός της βίας κατά των παιδιών. Σχεδόν 1 δισεκατομμύριο παιδιά κάτω των 15 ετών υπομένουν τακτική σωματική τιμωρία και το ένα τέταρτο όλων των κοριτσιών ηλικίας 15-19 ετών βιώνουν σωματική βία. Ενώ η βία κατά των παιδιών είναι συχνά αόρατη, οι επιπτώσεις της ατομικά στα παιδιά και στις κοινωνίες που ζουν είναι βαθιές και εκτεταμένες. Επειδή η βία σε βάρος των παιδιών είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα, επενδύοντας στην προστασία των παιδιών από τη βία, την κακοποίηση, την παραμέληση και την εκμετάλλευση πρέπει να είναι μια παγκόσμια προτεραιότητα.

2. Να τεθεί η εξάλειψη της παιδικής φτώχειας στο επίκεντρο της παγκόσμιας εξάλειψης της φτώχειας. Οι μισοί άνθρωποι που ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας είναι παιδιά με σχεδόν 570 εκατομμύρια ηλικίας κάτω των 18 ετών να ζουν κάτω από το διεθνές όριο της φτώχειας των 1,25 δολαρίων την ημέρα. Η φτώχεια στην παιδική ηλικία είναι συχνά η γενεσιουργός αιτία της φτώχειας στην ενήλικη ζωή. Χωρίς πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας, διατροφή, νερό και υγιεινή, στέγη και εκπαίδευση, αυτός ο κύκλος της φτώχειας θα συνεχιστεί.

3. Τερματισμός των παιδικών και μητρικών θανάτων που μπορούν να προληφθούν. Τα παιδιά στο φτωχότερο 20% των νοικοκυριών έχουν διπλάσιες πιθανότητες να πεθάνουν πριν από τα πέμπτα γενέθλιά τους από εκείνα του πλουσιότερου 20% και σχεδόν τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να είναι λιποβαρή ή άρρωστα.  Η βελτίωση των συστημάτων υγείας και η καλύτερη στόχευση των πόρων ώστε να φθάσουν στα πλέον ευάλωτα παιδιά και μητέρες θα σώσει ζωές, θα ενισχύσει τις οικογένειες και θα στηρίξει τη βιώσιμη ανάπτυξη.

4. Να δοθεί περισσότερη προσοχή στην εφηβεία, τη δεύτερη δεκαετία της ζωής. Κέρδη που έχουν αποκομισθεί στην πρώιμη παιδική ηλικία μπορεί είτε να κατοχυρωθούν ή να χαθούν κατά τη διάρκεια της εφηβείας, αλλά οι έφηβοι συχνά μένουν έξω από το σχεδιασμό και τις υπηρεσίες. Επενδύοντας στην εκπαίδευση τους και την προώθηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής, μεταξύ άλλων προσπαθειών, θα συμβάλει στην προστασία των εφήβων από τις αρρώστιες και τη βία, καθώς και την καλύτερη προετοιμασία τους για την ενήλικη ζωή.

5. Αξιοποίηση της αυξανόμενης επανάστασης στη συλλογή δεδομένων για τα παιδιά, για την υποστήριξη των δικαιωμάτων του κάθε παιδιού. Έγκαιρα και αξιόπιστα στοιχεία είναι ζωτικής σημασίας για τον εντοπισμό των παιδιών που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη και για την ανάπτυξη πολιτικών που στοχεύουν στη βελτίωση της ζωής τους. Τα δεδομένα πρέπει να αναλύονται για να μας βοηθήσουν να δούμε πέρα από τους παγκόσμιους και εθνικούς μέσους όρους και να εντοπίσουμε τα παιδιά που μένουν πίσω.

6. Βελτίωση των επενδύσεων για όλα τα παιδιά, ιδιαίτερα για τα πλέον ευάλωτα και περιθωριοποιημένα. Επαρκή κεφάλαια δεν θα πρέπει να διατεθούν μόνο για την εκπαίδευση, την ύδρευση και την αποχέτευση, την υγειονομική περίθαλψη και την κοινωνική προστασία. Για να αποκομίσουμε τα πλέον βιώσιμα αποτελέσματα, θα πρέπει επίσης να στοχεύουν στα παιδιά και τις οικογένειες που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη.

7. Να σπάσει ο κύκλος των χρόνιων κρίσεων που επηρεάζουν τα παιδιά. Το 2014, 230 εκατομμύρια παιδιά ζούσαν σε ζώνες συγκρούσεων και πολύ περισσότερα επηρεάζονται τόσο από ανθρωπογενείς όσο και από φυσικές καταστροφές. Η παγκόσμια απάντηση στις ανθρωπιστικές κρίσεις πρέπει να εστιάζει όχι μόνο στις επείγουσες βραχυπρόθεσμες ανάγκες, αλλά και στην οικοδόμηση μακροπρόθεσμης ανθεκτικότητας, βοηθώντας τα παιδιά και τις οικογένειές τους να αντέχουν σε μελλοντικές κρίσεις και να στο σπάσιμο του κύκλου των κρίσεων που υπομένουν.

Αν είναι να μη χαθούν οι σημαντικές κατακτήσεις που έγιναν για τα παιδιά κατά τη διάρκεια των τελευταίων 15 ετών, αν είναι να ευδοκιμήσουν έθνη που αναπτύσσονται, αν ταραγμένες περιοχές του κόσμου είναι να γίνουν πιο σταθερές,  η παγκόσμια κοινότητα πρέπει να καταστήσει τα παιδιά κορυφαία της προτεραιότητα.

«Πρέπει όχι μόνο να διαφυλάξουμε ένα κόσμο για αυτή τη γενιά παιδιών - θα πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι θα μεγαλώσουν για να τον απολαύσουν,» είπε η Γιόκα Μπράντ. «Όλοι έχουμε ένα ρόλο να παίξουμε - πολιτικοί ηγέτες, επιχειρήσεις και οργανισμοί, ιδιώτες - και τα ίδια τα παιδιά - να οδηγήσουμε την αλλαγή για κάθε παιδί και για την οικοδόμηση ενός καλύτερου κόσμου για όλους.»

Η UNICEF έχει δημιουργήσει το hashtag #EVERYChild για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, προσκαλώντας μικρούς και μεγάλους να συμμετάσχουν στην υποστήριξη της Ατζέντας για Κάθε Παιδί.

Η UNICEF συνοψίζει τα βασικά ζητήματα για τα παιδιά που θα πρέπει να συμπεριληφθούν στην αναπτυξιακή ατζέντα μετά το 2015 που μπορείτε να δείτε εδώ:


http://www.unicef.org/post2015/files/P2015_issue_brief_set.pdf