Παρασκευή
19 Απριλίου 2024
Ημερήσια ηλεκτρονική εφημερίδα, Αρ. φύλλου 4960RSS FEED
Διολισθαίνει όλο και πιο πολύ σε αυταρχική διακυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ
Γράφει ο
Θανάσης Κουκοβίστας

ΠΟΛΛΕΣ φορές είχαμε επισημάνει ότι τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ επιδεικνύουν φασίζουσα νοοτροπία. Ας θυμηθούμε την γελοία συκοφαντία ότι επιχειρηματίες μάζευαν χρήματα για να εξαγοράσουν βουλευτές, ώστε να υπερψηφιστεί ο Σταύρος Δήμας Πρόεδρος της Δημοκρατίας και να συνεχίσει τον βίο της η κυβέρνηση συνεργασίας ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Ακόμα περιμένουμε από τον αντιπρόεδρο της σημερινής κυβέρνησης, Γιάννη Δραγασάκη, να μας αποκαλύψει τα ονόματα στη Βουλή, όπως υποσχέθηκε. Ούτε σκέφτηκε η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ότι είναι το δεύτερο κόμμα, μετά την Χρυσή Αυγή, που ζήτησε εκ των προτέρων την παραίτηση των υποψηφίων βουλευτών.

Ποτέ δεν απαντούν σε κριτική που τους γίνεται, αλλά καταλογίζουν υστεροβουλία και λάθος εκτίμηση σε όποιον τους ασκήσει κριτική. Όλα τα κάνουν τέλεια οι κυβερνώντες. Για τον Μανώλη Γλέζο είπαν ότι δεν είναι πληροφορημένος για την συμφωνία, ότι κάνει λάθος, ότι η δημοκρατική πορεία του δίνει το δικαίωμα στο λάθος. Δεν έδωσαν απάντηση στο ότι «βάφτισαν το κρέας σε ψάρι», όπως έκαναν οι καλόγεροι του Μεσαίωνα. Δεν δίνουν εξήγηση ότι οι θεσμοί είναι οι εξής τρεις, η Κομισιόν, το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, δηλαδη η τρόικα. Θέλουν να κρατήσουν μακριά από την δημοσιότητα ότι την αξιολόγηση θα την κάνουν τα ίδια ακριβώς πρόσωπα ή πιθανώς οι δανειστές μας να ορίσουν κάποιους άλλους εκπροσώπους. Ο Μανώλης Γλέζος έκανε λάθος!!!

Μόλις την Κυριακή μετέτρεψαν ένα μνημόσυνο εθνικής μνήμης και σεβασμού, τα 71 χρόνια από την εκτέλεση 212 πατριωτών, στις Βίγλες, έξω από την Παλαιόχουνη, σε κομματική εκδήλωση και δεν κάλεσαν τον παρευρισκόμενο περιφερειάρχη Πέτρο Τατούλη να απευθύνει χαιρετισμό.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΥΠΟ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ

Απόσταγμα της αλαζονείας του ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν τα όσα είπε στον Προκόπη Παυλόπουλο η Ζωή Κωνσταντοπούλου, όταν ανάγγειλε την εκλογή του στο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Σε ύφος επιλοχία προς στρατιώτη, του είπε, σύμφωνα με το κείμενο που διένειμε η Γραμματεία της Βουλής:

«Σε αυτήν την τόσο κρίσιμη στιγμή καλείστε να επιτελέσετε καθήκον δημοκρατικό, πατριωτικό, δικαιοκρατικό και κοινωνικό.

Καλείστε να επανανοηματοδοτήσετε τον ανώτατο πολιτειακό θεσμό που θα ενσαρκώσετε και τον οποίο πολλές εξουσίες στο παρελθόν επεδίωξαν και πέτυχαν να εργαλειοποιήσουν ή να απενεργοποιήσουν.              

Καλείστε να συγκροτήσετε ένα νέο υπόδειγμα άσκησης πολιτειακής εξουσίας, με αποφασιστικότητα και σε ανυποχώρητη υπεράσπιση της κοινωνίας, της πατρίδας, της δημοκρατίας, των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, που για δεκαετίες διδάσκετε και που αποτελούν τον πυρήνα του δημοκρατικού πολιτεύματος.

Καλείστε να συμβολίσετε το νέο πολιτικό και πολιτειακό ήθος που συμπυκνώνει τις αρχές και τις αξίες για τις οποίες μάχεται σήμερα ο λαός και η κοινωνία.

Καλείστε να υπερασπιστείτε και να εγγυηθείτε την δημοκρατική λειτουργία του πολιτεύματος και τη διάκριση των εξουσιών.

Καλείστε με τις πράξεις σας να αποτυπώσετε συμβολικά τη δέσμευση για αξιοπρέπεια, δικαιοσύνη, κοινωνική προκοπή και πραγματική δημοκρατία.

Ως Πρόεδρος της Βουλής είμαι πεπεισμένη ότι δεν θα επιφυλάξετε στο Κοινοβούλιο αιφνιδιασμούς αποστέρησης του δημοκρατικού του ρόλου και ότι θα λειτουργήσετε σε αγαστή συνύπαρξη με τη Βουλή ως εγγυητής της Δημοκρατίας.

Ότι θα επιδείξετε προσήλωση στη Δημοκρατία, στη λαϊκή κυριαρχία, στην εθνική ανεξαρτησία, στη συλλογική αξιοπρέπεια, στα ανθρώπινα δικαιώματα.

Ότι θα έχετε το σθένος να πείτε «όχι» στο εξωτερικό και στο εσωτερικό όταν και όπου χρειασθεί και ότι δεν θα διστάσετε να ενεργοποιήσετε αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες δημοψηφίσματος ή να αναπέμψετε αντισυνταγματικά νομοθετήματα.

Ότι θα συμμετέχετε θεσμικά στις διεκδικήσεις του λαού μας, στη διεκδίκηση για την αποτίναξη του μνημονιακού ζυγού, αλλά και στην κορυφαία διεκδίκηση καταβολής των γερμανικών αποζημιώσεων και επανορθώσεων.

Και ότι δεν θα δεχθείτε να γίνετε εκτελεστικό όργανο κανενός».

Όμως, τα καθήκοντα του Προέδρου της Δημοκρατίας είναι καθορισμένα, αυστηρά, από το Σύνταγμα και τον προφυλάσσουν από του να γίνει μαριονέτα της κυβέρνησης. Μπορεί η αλαζονεία του Ανδρέα Παπανδρέου να αφαίρεσε όλες τις αρμοδιότητες από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αλλά δεν ευτέλισε τον θεσμό. Δυστυχώς, ο Προκόπης Παυλόπουλος δεν βρήκε το σθένος να της πει ένα ευχαριστώ στην ίδια και τους 233 βουλευτές που τον ψήφισαν, αλλά δεν δέχεται, με αυτούς τους όρους που του έβαλε, να ασκήσει τα καθήκοντά του. Έτσι, για μια πενταετία θα έχουμε Πρόεδρο της Δημοκρατίας υπό απαγόρευση.

ΑΠΟΧΩΡΗΣΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΟΙ ΕΠΙΣΗΜΟΙ ΜΕ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΗΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ

Η ΗΜΕΡΑ ήταν παγωμένη, όπως η ψυχή των Γερμανών εκτελεστών που έστησαν στο απόσπασμα 214 εγκλείστους στις φυλακές της Τρίπολης και της Καλαμάτας, στις 24 Φεβρουαρίου 1944. Δύο από τους 214 γλύτωσαν, μένοντας στο τόπο του μαρτυρίου βαριά τραυματισμένοι. Παγωμένη ήταν και η περασμένη Κυριακή, που είχε οριστεί να τελεστεί μνημόσυνο υπέρ της αναπαύσεως των ψυχών των εκτελεσμένων, στον Ι. Ν. Αγίου Νικολάου, στη Μεγαλόπολη, όπως συμβαίνει κάθε χρόνο.

Την ημέρα την έκανε πιο παγωμένη η συμπεριφορά του Μητροπολίτη Γόρτυνος Ιερεμία, η οποία ανάγκασε τους επισήμους (την πρόεδρο της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου, τον αναπληρωτή υπουργό Εθνικής Άμυνας Κώστα Ήσυχο, τον βουλευτή Αρκαδίας του ΣΥΡΙΖΑ Κώστα Ζαχαριά και τον δήμαρχο Μεγαλόπολης Διονύση Παπαδόπουλο) να αποχωρήσουν από τη Δοξολογία, στην οποία χοροστατούσε. Αιτία ήταν η αργοπορία των επισήμων, κατά δέκα λεπτά, να προσέλθουν στο ναό.

Άστραψε και βρόντησε ο Μητροπολίτης. Διέκοψε το μνημόσυνο και, απευθυνόμενος προς τους επισήμους, άρχισε να τους ψέγει, λέγοντας ότι έπρεπε να είναι στην ώρα τους, τη στιγμή μάλιστα που οι ίδιοι ήταν οι οργανωτές του μνημοσύνου.  Είπε ότι ο ίδιος ήταν στην ώρα του και καθυστέρησε, μάλιστα, να αρχίσει το μνημόσυνο, αλλά και πάλι οι επίσημοι αργοπόρησαν. Ιδιαίτερη κατσάδα επεφύλαξε στον δήμαρχο προς τον οποίο είπε ότι αργοπόρησε στο μνημόσυνο, ενώ έπρεπε να παραβρίσκεται και στη Θεία Λειτουργία που προηγήθηκε και όχι να μένει αλειτούργητος.

Πριν λήξει το μνημόσυνο και πει το «δι’ ευχών» εξαπέλυσε νέους μύδρους. Είπε ότι δεν διστάζει, όταν έρχεται σε αντιπαράθεση, να ζητάει γονατιστός συγγνώμη, αλλ’ αυτή τη φορά δεν θα το κάνει. Ευχαρίστησε τον Χριστό γιατί τον βοήθησε να πει αυτό που είχε στην ψυχή του, γιατί η Εκκλησία στέκει πάνω από το κράτος. Επανέλαβε τα περί αλειτούργητων, που δεν προσέρχονται ν’ ακούσουν τον λόγο του Θεού και πάλι τα έβαλε με τον δήμαρχο Μεγαλόπολης, λέγοντας ότι, πλέον, θα τον αντιμετωπίζει με δυσμένεια.  Από την εκκλησία δεν απεχώρησαν ο περιφερειάρχης Πέτρος Τατούλης και ο Θόδωρος Μπρεδήμας.

ΠΙΣΩ ΣΤΟΝ ΜΕΣΑΙΩΝΑ

Κατ’ αρχήν ο οξύθυμος ιεράρχης, τα είχε βάλει και πριν έλθουν οι επίσημοι με φωτογράφο που τόλμησε να τον φωτογραφίσει, έκανε δύο σφάλματα. Το πρώτο είναι ότι διέκοψε την θρησκευτική τελετή, στην οποία ο ίδιος χοροστατούσε κι έπρεπε πρώτος αυτός να σεβαστεί. Το δεύτερο είναι ότι διαλύοντας το μνημόσυνο, με την αποχώρηση των επισήμων, ελάχιστη τιμή απέδωσε στη μνήμη των εκτελεσθέντων. Όμως το πιο βαρύ αμάρτημά του είναι ότι μας γύρισε πίσω ολοταχώς στον Μεσαίωνα, στα χρόνια που η Εκκλησία ήθελε, και εγκατέστησε, θεοκρατικό καθεστώς. Η φράση του ότι η Εκκλησία στέκει πάνω από το κράτος μα γυρίζει στον 13ο αιώνα, όταν ο δυτικός εκκλησιαστικός πατέρας Θωμάς Ακινάτης, τον οποίο τιμά και η Ανατολική Εκκλησία, σε μια επιστολή του προς τον βασιλέα της Κύπρου Λουζινιάν, όταν είχε καταληφθεί από τους σταυροφόρους, του έγραφε::

«Τάσις της εθνικής αχαιότητος ήτο η προς τα ανθρώπινα και την καθολικήν ευμάρεια λατρεία∙ εντεύθεν οι ιερείς ήσαν υποδεέστεροι των βασιλέων. Αλλά εν τω νέω νόμω τυγχάνει υπέρτερον το ιερατείον, το οποίον κέκτηται την πρωτοβουλίαν, καθ’ όσον αφορά τα ουράνια πράγματα, συνεπώς εν τω χριστιανικώ κόσμω οι βασιλείς οφείλουσι να είναι υπήκοοι των ιερέων» ( από άρθρο του Νεοκλή Καζάζη, «Σκέψεις περί του ηγεμόνος Μακιαβέλι», περ. «Παρνασσός», τ. Γ΄, Μάρτιος 1879, σελ. 174).

Την θεοκρατική αντίληψη ενίσχυαν και ενισχύουν οι πολιτικοί με την συμπεριφορά τους. Όταν στις περιοδείες τους επισκέπτονται πρώτα τον επιχώριο Μητροπολίτη, όταν για να κερδίσουν μια επιπλέον χούφτα ψήφων επισκέπτονται το Άγιο Όρος και στέκονται ενεοί εμπρός στην εικόνα της Παναγίας ή αμολούν περιστέρια στην τελετή των Θεοφανείων ή επιζητούν ν’ ακούνε περί «δεξιάς του Κυρίου», ενισχύουν την θεοκρατική αντίληψη. Χρειάστηκαν πάνω από 150 χρόνια ελεύθερου εθνικού βίου για να θεσμοθετηθεί ο πολιτικός γάμος και περισσότερα για τον πολιτικό όρκο, ενώ ακόμα δεν έχει θεσμοθετηθεί η καύση νεκρών.

ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΗΣ ΘΥΣΙΑΣ

Η δεύτερη απογοήτευση ήλθε στον τόπο της θυσίας των 212 πατριωτών. Οι 145 από τους εκτελεσθέντες ήταν Μεσσήνιοι και κανένας από τους βουλευτές Μεσσηνίας του ΣΥΡΙΖΑ δεν τίμησε τη μνήμη τους με την παρουσία του. Μοναδικός εκπρόσωπος της Μεσσηνίας ήταν ο επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Αλλαγή για τον Δήμο Καλαμάτας», Θόδωρος Μπρεδήμας, όπως κάνει κάθε χρόνο. Στην εκδήλωση δεν συμμετείχε η ΠΕΑΕΑ, αντιστασιακή οργάνωση, η οποία κάνει ξεχωριστή εκδήλωση. Την προχθεσινή τελετή την οργάνωσε η ΠΟΑΕΑ, μεταφέροντας και οι δύο οργανώσεις την εμφυλιοπολεμική διαίρεση στα σημερινά χρόνια.

Την επιμνημόσυνη δέηση τέλεσε αρχιμανδρίτης της Μητρόπολης Γόρτυνος και ακολούθησαν οι χαιρετισμοί των επισήμων. Η πρόεδρος της Βουλής, στην ομιλία της, εξήγγειλε την επανασύσταση της επιτροπής διεκδίκησης των πολεμικών αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου. Ενώ, τα συγγνώμη του γερμανικού λαού για τα εγκλήματα των Ναζί, μετέφερε ο υπεύθυνος Τύπου και Πολιτισμού της γερμανικής Πρεσβείας, ο οποίος παραβρέθηκε στην εκδήλωση. Μια δυσάρεστη έκπληξη περίμενε τους λιγοστούς, εξ αιτίας του κρύου, που παραβρέθηκαν. Τόσο η Ζωή Κωνσταντοπούλου όσο ο δήμαρχος και, κυρίως, ένα υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ είχαν την εντύπωση ότι μιλούσαν σε ακροατήριο οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ δεν κλήθηκε να απευθύνει χαιρετισμό ο περιφερειάρχης Πέτρος Τατούλης.

Μετά τις ομιλίες, ακολούθησε κατάθεση στεφάνων από τους πολιτικούς επισήμους, εκπροσώπους των στρατιωτικών Αρχών και των Σωμάτων Ασφαλείας και φορέων. Έγινε προσκλητήριο νεκρών, τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή και η εκδήλωση τελείωσε με την ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου από στρατιωτική μπάντα.