Γράφει ο
Γιώργος Παπαθανασόπουλος

Ο Ιππόδαμος ο Μιλήσιος, σημαντικός αρχιτέκτονας και πολεοδόμος του 5ου αιώνα, ήταν ενεργός πολίτης του κλεινού άστεως. Στο έργο του «Περί Πολιτείας» σημειώνει πως οι άρχοντες οφείλουν να ενημερώνουν τους πολίτες «με πολιτική επιτηδειότητα, σεμνότητα και  προσήνεια», για να μπορούν αυτοί να αντιμετωπίζουν το λαϊκισμό των σοφιστών, που επιδιώκουν να εμβάλουν στις ψυχές τους «τη μεγίστη κακοδαιμονία».

Μου ήρθε στο μυαλό η σκέψη του Ιππόδαμου με τη «Μικρή ΔΕΗ». Ο μέσος πολίτης πληροφορείται το θέμα κυρίως από τα αρνητικά σχόλια, τις ύβρεις, τους βαρείς χαρακτηρισμούς, την καταστροφολογία, την ολομέτωπη πολιτική και κοινωνική πίεση του ΣΥΡΙΖΑ και όσων τον ακολουθούν. Η κυβέρνηση, έως τώρα, δεν ενημερώνει υπεύθυνα τους πολίτες περί της άποψής της για τη χρησιμότητα της ιδιωτικοποίησης, αλλά αντιδρά με αφορισμούς και γενικές πολιτικές παρατηρήσεις, όπως ότι η κίνηση του ΣΥΡΙΖΑ για δημοψήφισμα « έχει στόχο να προκαλέσει πολιτική ανωμαλία, μπλοκάροντας την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας». 

Ο μέσος σκεπτόμενος πολίτης στην προκειμένη περίπτωση θέτει σε δεύτερη μοίρα τους τακτικισμούς του ΣΥΡΙΖΑ. Προτεραιότητα δίνει στο να πληροφορηθεί γιατί να πωληθεί η «Μικρή ΔΕΗ» και να πεισθεί για το θετικό και ωφέλιμο της κυβερνητικής ενέργειας. Κι εδώ υπάρχει σοβαρό έλλειμμα πληροφόρησης.  Ακόμη και ο μέχρι προ ολίγων ημερών Υπουργός Ανάπτυξης, κ. Κωστής Χατζηδάκης, σε συνέντευξή του, σημειώνει μεν ότι η κυβέρνηση προχωρεί σε μια μεγάλη αλλαγή, όπως είναι αυτή της πώλησης της Μικρής ΔΕΗ, αλλά επισημαίνει   ότι οφείλει η κυβερνητική πλειονοψηφία να  την στηρίξει και να εξηγήσει τα οφέλη της. Δηλαδή ουσιαστικά παραδέχεται ότι  ακόμη δεν έχουν εξηγηθεί στους πολίτες τα οφέλη από αυτή την πώληση κι επομένως αυτοί είναι έρμαια της δημαγωγίας του ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι αλήθεια ότι ο κάθε πολίτης έχει δεινοπαθήσει με τη ΔΕΗ. Αισθάνεται εγκλωβισμένος σε ένα αυταρχικό μονοπωλιακό καθεστώς των ολίγων προνομιούχων σε βάρος του. Το κρατικό μονοπώλιο, οι συνεχείς επιβαρύνσεις στα τιμολόγια,  οι χιλιάδες διορισμοί ημετέρων, το καθεστώς των κομισάριων,  το απαγορευτικό κόστος λειτουργίας της, οι προκλητικοί μισθοί, επιδόματα, εφάπαξ, συντάξεις, και πολλές διευκολύνσεις των εργαζομένων της σε βάρος του κοινωνικού συνόλου, οι συνδικαλιστές της που είχαν επιβάλει την μαρξιστική – λενινιστική αντίληψη ότι η ΔΕΗ τους ανήκει και ότι αυτοί ταυτίζονται με το λαό, όλα αυτά είναι μια τυραννική κατάσταση, που βιώνουμε επί δεκαετίες. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι η κυβέρνηση δεν πρέπει να εξηγήσει στο λαό την άποψη της.

Το έλλειμμα πληροφόρησης είναι μια παλιά ασθένεια της συντηρητικής – φιλελεύθερης παράταξης. Από τον εμφύλιο και μετά φάνηκε έμπρακτα ότι όταν κυβερνούσε δεν θεωρούσε ότι έπρεπε να υποστηρίξει ιδεολογικά την πολιτική της. Χαρακτηριστικό είναι ότι σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ δημιουργεί μια ιδανική εικόνα για τη ΔΕΗ και τονίζει  τη χρησιμότητα της δημιουργίας της, χωρίς να αναγνωρίζει ότι αυτό συνέβη επί συντηρητικής κυβέρνησης του Κων. Καραμανλή, χωρίς αυτό να επισημαίνεται από την κυβέρνηση.