Γράφει ο
Χρήστος Μαλασπίνας

Κάποτε, κυβερνητικό στέλεχος είχε ερωτήσει τον γράφοντα εάν η ελληνική ομογένεια διαθέτει στέλεχος  με πολιτική βαρύτητα όμοια εκείνης που έχει π.χ. ο επικεφαλής της American Jewish Committee (AJC) ή άλλο διακεκριμένο μέλος του εβραϊκού λόμπι στις ΗΠΑ.

Η ερώτηση ήταν ρητορική.  Το  ίδιο και η απάντηση. Και οι δύο γνωρίζαμε, άλλος περισσότερο άλλος λιγότερο, «πρόσωπα και πράγματα» της ομογένειας. Ωστόσο, το νόημα του ερωτήματος ήταν (υποθέτουμε) εάν διαθέταμε ένα άτομο μιας τέτοιας πολιτικο-οικονομικής εμβέλειας και το οποίο θα ήτανε διατεθειμένο να εμπλακεί με τα ομογενειακά κοινά, αναλαμβάνοντας, ίσως, το τιμόνι του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ).

Ως ενδεικτικό παράδειγμα μιας τέτοιας περιπτώσεως, λαβαίνοντας αφορμή από την επικαιρότητα, αναφέρουμε τον κ. Αντρέα Λιβέρη.  Σε άλλες στήλες θα διαβάσετε (http://panhellenicpost.com/archives/100185) όλα όσα ο σύμβουλος του προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα, σε θέματα εξωτερικού εμπορίου, που διατέλεσε και σύμβουλος του Μπιλ Κλίντον, Ελληνο-Αυστραλός επιτυχημένος Επιχειρηματίας, δημοσίως είπε για την πολιτική ζωή της Αυστραλίας.

Ομογενειακές προσωπικότητες σαν τον κ. Λιβέρη μπορούμε να παραθέσουμε –εκ του προχείρου- τριάντα, τουλάχιστον, που θεωρητικά πληρούν απολύτως τις προδιαγραφές όχι μόνο για την ηγεσία του (“αργούντος” σήμερα) ΣΑΕ, αλλά και για πολλά άλλα και πολύ υψηλότερα αξιώματα στην γενέτειρα. Δεν θα μπούμε σε ονοματολογία.

Γνωρίζουμε ομογενείς που έχουν «ανοικτή γραμμή» επικοινωνίας με κορυφαίες αμερικανικές πολιτικές προσωπικότητες του ίδιου του Προέδρου των ΗΠΑ και πολλών κορυφαίων υπουργών του συμπεριλαμβανομένων στον κατάλογο των κινητών τους τηλεφώνων.  Το ίδιο με πολιτικές κλπ. προσωπικότητες από την Αυστραλία, την Ευρώπη, τον Καναδά.

Όλοι αυτοί, καλοί πατριώτες, πρόθυμοι να προσφέρουν στην γενέτειρα, μένουν, δυστυχώς, χρόνια τώρα, αναξιοποίητοι.

Αξιοκρατικά και εποικοδομητικά θα μπορούσαν να είναι σύμβουλοι πρωθυπουργών, υπουργών, υφυπουργών.   Είναι;  Θεσμοθετημένα, όχι. Κανένας.  Περιστασιακά μόνον τους καλούμε να πλαισιώσουν τον πρωθυπουργό ή υπουργούς, όταν αποφασίζουμε «ραντεβού στα τυφλά» για επενδύσεις…

Το θέμα είναι σοβαρό. Δεν αφορά μόνον την παρούσα Κυβέρνηση. Το πρόβλημα είναι διαχρονικό, δια-πρωθυπουργικό και δια-υπουργικό, με ελάχιστες, μόνον, εξαιρέσεις, που επιβεβαιώνουν τον κανόνα!

Σημαίνοντες ομογενείς, πρόεδροι Συλλόγων, επιστήμονες κλπ. ζητούν να δούν υπουργούς και υφυπουργούς και παραπέμπονται στους …γραμματείς!

Τηλεφωνούν στα υπουργεία και σχεδόν ΠΟΤΕ δεν απαντά ο υπουργός ή ο υφυπουργός τα τηλεφωνήματά τους.

Οι γραμματείς απαξιούν να τους ενημερώσουν για το ραντεβού που ζήτησαν και που συνήθως δεν τους δίδεται ποτέ!

Συχνά ομογενείς –τουλάχιστον όσοι λίγοι δεν έχουν απογοητευθεί- συντάσσουν υπομνήματα σχετικά με τα ομογενειακά θέματα τα οποία υποβάλουν στους υπουργούς και τα οποία, όμως, μένουν το ίδιο αναπάντητα, ενώ ζήτημα είναι εάν ποτέ κανείς υπουργός ξόδεψε δύο λεπτά από τη ζωή του έστω  απλά να τα κοιτάξει…

Ούτε καν τη “λήψη” επιβεβαιώνουν οι παραλήπτες τους, ακόμη και στην (σπάνια) περίπτωση που οι ίδιοι τα είχαν ζητήσει!!!

Μα και αυτή η ετήσια Έκθεση του ΣΑΕ αρχειοθετείται –όταν υποβάλλεται- “αδιάβαστη” στα ράφια κάποιου ντουλαπιού της Βουλής…

Σε υπουργεία, γραμματείες, οργανισμούς και γενικά σε θέσεις που αφορούν άμεσα τους Απόδημους Έλληνες, διορίζονται άτομα που την ομογένεια την γνωρίζουν “εξ αποστάσεως”.  Συχνά δε και καθόλου! Ποτέ, όμως,  “ομογενείς με πολιτική βαρύτητα”…

Ώστε το ερώτημα δεν είναι εάν διαθέτουμε ή όχι ομογενειακές προσωπικότητες με πολιτικό και οικονομικο-πνευματικό εκτόπισμα. Το θέμα είναι εάν και πότε το ελληνικό Κράτος θα αποφασίσει να αξιοποιήσει τις ομογενειακές προσωπικότητες και όχι να τις χρησιμοποιήσει…

Αλλά γι αυτό το τελευταίο, θα χρειαστεί να επανέλθουμε με νέο σημείωμα.

http://panhellenicpost.com/archives/100224