Γράφει ο
Νίκος Γιαννιός

Και χωρίστηκε η Βουλή των Ελλήνων στα δύο και χωρίσθηκε ο λαός στα δύο και εμφανίστηκαν οι καφενειακές παρέες των μνημονιακών και των αντιμνημονιακών ξανά όπως και τότε, ο τόπος στα δυο, με τα πράσινα και τα μπλε καφενεία των Ελληνικών χωριών. Με ποιους θα πιούμε σήμερα καφέ Νικόλα;

Η κοτσανολογία πάει σύννεφο. Βέβαια η άποψη εκείνων που τάσσονται υπέρ του μνημονίου ή έστω απλώς δέχονται την υποχρέωση της τήρησης των όρων του μετά την υπογραφή του από την κυβέρνηση του Γιωργάκη είναι προφανώς συγκροτημένη:

Έχουμε αναλάβει συγκεκριμένες υποχρεώσεις απέναντι σε αυτούς που έτειναν χείρα βοηθείας τόσο εντός της Ευρωπαϊκής οικογένειας όσο και διεθνώς και πρέπει να τις τιμήσουμε. Θα πονέσουμε αλλά είναι προς το συμφέρον μας αφού οι θυσίες που στοχεύουν να τελειώσουν την Ελληνική οικονομική κρίση είναι απαραίτητες: Ναι λάθη έγιναν, υπερβολές επίσης, ίσως και να πονέσαμε παραπάνω από όσο χρειαζόταν, κάποιοι παράγοντες το ομολόγησαν, αλλά πάμε καλά, σύντομα θα τελειώσουμε.

Η άλλη άποψη είναι λίγο σκόρπια και συγκεχυμένη. Πιο καθαρή είναι η θέση του ΚΚΕ: εμείς δεν λέμε όχι μόνο στο ΕΥΡΩ λέμε όχι και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτή η ένωση είναι ένα κλαμπ πλουτοκρατών που καταδυναστεύουν τους λαούς της Ευρώπης από το οποίο πρέπει να φύγουμε. Ντόμπρα πράγματα.

Οι υπόλοιποι συγκροτούν την παρέα της σύγχυσης προεξάρχοντος εκείνου του συνοθυλεύματος που ξεκίνησε ως εξωκοινοβουλευτική αριστερά για να καταλήξει σε ένα κακέκτυπο του ΠΑΣΟΚ των ηρωικών χρόνων. Ξεκίνησαν με ζοριλίκι: Η Ευρώπη δεν είναι θέσφατο, μπορούμε και να φύγουμε. Μετά το μαλάκωσαν λιγάκι: Το ΕΥΡΩ δεν είναι πανάκια, μπορούμε να ξαναπάμε στη Δραχμή. Μετά άρχισαν τις γαργάρες: Θα παλέψουμε μέσα στην Ευρώπη και στην ζώνη του ΕΥΡΩ, αλλά με άλλους όρους και στην συνέχεια το μορφοποίησαν ισχυριζόμενοι ότι οι νυν διοικούντες είναι ανθρωπάκια της κυρίας Μέρκελ που κάνουν ότι τους λέει το αφεντικό, εις βάρος της Ελλάδος και του λαού της, ενώ αυτοί είναι πατριώτες: Εμείς θα είμαστε καλύτεροι διαπραγματευτές, θα προβάλουμε αντιστάσεις, θα φτιάξουμε συμμαχίες, θα πείσουμε για το δίκιο του λαού μας. Και έτσι και αυτοί, οσμιζόμενοι εξουσία, μεταπήδησαν δειλά δειλά στην άποψη που αρχικά πολεμούσαν επιδιώκοντας να ψαρέψουν ψήφους και από το άλλο στρατόπεδο, για να συμπληρώσουν το απαιτούμενο κοινοβουλευτικό κομπόδεμα. Θα σας ρίξουμε και μερικά ψιλά, λεφτά υπάρχουν, προτιμήστε μας.

Μπάχαλο σου λέω. Στην ανιμνημονιακή άποψη παραμένουν κάποιες παρεούλες με λίγο έως καθόλου ακροατήριο. Εξακολουθούν όμως να υπάρχουν και εκείνοι που ερμηνεύουν αυτή την νεοφιλελεύθερη λαίλαπα που με πρόσχημα την  δημοσιονομική εξυγίανση ταλαιπωρεί τον Ευρωπαϊκό Νότο ως μια νέα προσπάθεια της Γερμανίας να αποκτήσει την ηγεμονία που δεν της εξασφάλισαν δύο παγκόσμιοι πόλεμοι. Ο 3ος παγκόσμιος είναι γεγονός και εμείς οι ανόητοι βρεθήκαμε αυτή την φορά σε λάθος μεριά