Η ανεύρεση μικροβίων στα ούρα η οποία δεν συνοδεύεται από κλινικά συμπτώματα αποτελεί ένα δίλημμα διαγνωστικό και θεραπευτικό για κάθε γιατρό.
Η συχνότητα ΑΜ εμφανίζεται σε ποσοστό 4% στο γενικό πληθυσμό και αυξάνεται παράλληλα με την ηλικία.
Άτομα τα οποία έχουν εμφανίσει λοιμώξεις ουροποιητικού συστήματος στο παρελθόν, άτομα τα οποία πάσχουν από Σακχαρώδη Διαβήτη (ΣΔ) όπως επίσης ηλικιωμένες γυναίκες, κυρίως που ζουν σε διάφορα ιδρύματα και οίκους ευγηρίας εμφανίζουν 2 – 3 φορές περισσότερες πιθανότητες εμφάνισης ΑΜ.
Ποσοστό 50% αυτών των ατόμων έχουν ακράτεια ούρων, κακή υγιεινή και φέρει καθετήρες κύστεως – η πάσχει από κυστεορθοκήλη.
Τονίζεται ότι η λήψη αντιβιοτικών αμέσως μετά την διάγνωση της ΑΜ δεν ελαττώνει και δεν μεταβάλλει την πορεία της ΑΜ.
Επιπροσθέτως υπάρχει η αυξημένη πιθανότητα ανάπτυξης μικροβιακής αντοχής στα αντιβιοτικά.
Σημασία βέβαια έχει και το μικρόβιο που προκαλεί την ΑΜ.
Έτσι η ανεύρεση του Proteus mirabilis απαιτεί άμεση θεραπευτική αντιμετώπιση διότι το μικρόβιο αυτό με τις αλλαγές του φυσιολογικού περιβάλλοντος των ούρων, προκαλεί καθίζηση Ασβεστίου (Ca) και Μαγνησίου (Mg) – αμμωνίας και φωσφορικών αλάτων που προκαλούν δομικούς λιθογόνους πυρήνες για σχηματισμό λίθων.
ΜΙΚΡΟΒΙΟΥΡΙΑ ΑΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΗ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥΣ
Α. ΝΕΑΡΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ
Ποσοστό 3% των προ της ήβης κοριτσιών εμφανίζουν λοιμώξεις ουροφόρων οδών και 1/3 από αυτές υποτροπιάζουν σε διάστημα 3 ετών.
Οι ουρολοιμώξεις στα νεαρά κορίτσια έχουν μεγάλη νοσηρότητα και μελλοντικές επιπλοκές συγκριτικά με τον ενήλικα πληθυσμό (δημιουργία πυελονεφρίτιδας και νεφρικής ανεπάρκειας).
Επίσης τα μικρά παιδιά με επανειλημμένες ουρολοιμώξεις που οφείλονται σε ανατομικές αλλοιώσεις (συνήθως ουρηθρική παλινδρόμηση) εμφανίζουν αυξημένο κίνδυνο πυελονεφρίτιδας (δημιουργία χαρακτηριστικών «ουλών» στο περίγραμμα του νεφρού και αποστημάτων) και είναι αμφοτερόπλευρη μπορεί να προκαλέσει χρόνια νεφρική ανεπάρκεια στην συνέχεια της ζωής τους.
Β. ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΗ ΜΙΚΡΟΒΙΟΥΡΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ (ΑΜ)
Ποσοστό 4% - 6% των γυναικών στην παραγωγική ηλικία τους εμφανίζει ΑΜ.
Οι επικίνδυνοι παράγοντες για εμφάνιση ΑΜ στην κύηση είναι:
Η κάθε μικροβιουρία που εμφανίζεται σε έγκυο πρέπει να εξετάζεται και να θεραπεύεται άμεσα είτε αυτή προκαλεί συμπτώματα ή όχι, και αυτό διότι οι ουρολοιμώξεις προκαλούν πυελονεφρίτιδα, πρόωρο τοκετό, υπέρταση.
Φάρμακα που μπορεί να χορηγηθούν στις έγκυες γυναίκες είτε για θεραπεία ουρολοιμώξεων είτε για προφύλαξη είναι οι:
Οι Κινολίνες έχει αποδεχθεί ότι εμποδίζουν τη δημιουργία των χόνδρων του ερειστικού συστήματος, η χορήγηση σουλφοναμίδων (TMP – SMX) προκαλεί μεγαλοβλαστική αναιμία (από την ανταγωνιστική ενέργεια ΤΜΡ στο μεταβολισμό του φυλλικού οξέος).
Γ. ΑΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΗ ΜΙΚΡΟΒΙΟΥΡΙΑ (ΑΜ) ΣΤΙΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΚΑΙ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗΣ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ
Η μη τακτική και ολοκληρωτική κένωση της ουροδόχου κύστεως η οποία προκαλείται από τα παραπάνω νοσήματα προκαλεί άθροιση – υπόλειμμα ούρων στην ουρόδοχο κύστη των αρρώστων αυτών και με την επερχόμενη σταδιακά αύξηση της πίεσης στο ουροποιητικό σύστημα προκαλείται νεφρική ανεπάρκεια.
Η θεραπευτική λύση που προτείνεται στα άτομα αυτά είναι η περιοδική χρήση καθετηριασμού της ουροδόχου κύστης κατά λογικά χρονικά διαστήματα ούτως ώστε να αδειάζει η ουροδόχος κύστη και να ελαττώνονται οι υφιστάμενες πιέσεις στο ουρητηρο-νεφρικό σύστημα.
Ποσοστό 10% των γυναικών με σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚ) εμφανίζουν την κατακράτηση ούρων σαν αρχικό σύμπτωμα της νόσου.
Επίσης τα άτομα αυτά αναφέρουν ιστορικό πολλών ουρολοιμώξεων λόγω ατελούς εκκένωσης της ουροδόχου κύστης.
Κίνδυνος εμφάνισης ουρολοιμώξεων στα άτομα με ΣΚ είναι από το 90% και πολλές φορές προηγείται ή επιδεινώνει τις περιοδικές λοιπές εκδηλώσεις της ΣΚ.
ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΗΣ ΜΙΚΡΟΒΙΟΥΡΙΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΥΡΟΛΟΙΜΩΞΗΣ
Ref. : - Αρχιμανδρίτη Α Εσωτ. Παθ. 2010
- Merck Man 18th ed.
- Man Theur. 2014