Γράφει η Μαρίνα Κουρμπέλα

Η Ελλάδα, παραλείποντας να εξασφαλίσει δευτεροβάθμια ή ισοδύναμη επεξεργασία των αστικών λυμάτων των οικισμών Προσοτσάνης, Δοξάτου, Ελευθερούπολης, Βάγιας και Γαλάτιστας, με ι.π. μεταξύ 2 000 και 10 000, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 91/271,επισημαίνει το Δικαστήριο της ΕΕ (ΔΕΕ) σε καταδικαστική αποφασή του.

Στην ίδια απόφαση, ωστόσο, αναφέρεται, πως η αποτελεσματική δευτεροβάθμια επεξεργασία των αστικών λυμάτων, αφότου τέθηκαν σε λειτουργία τα αποχετευτικά δίκτυα των οικισμών Πολύχρονου, Χανιώτη και Δεσφίνας, με αποτέλεσμα να μην αποδεικνύεται η προσαφθείσα στο κράτος μέλος παράβαση ως προς τους οικισμούς αυτούς.

Σύμφωνα με πληροφορίες από το ΔΕΕ, η Επιτροπή με την προσφυγή της που είχε καταθέσει κατα της Ελλάδας, ζητούσε από το Δικαστήριο να αναγνωρίσει ότι η Ελληνική Δημοκρατία, παραλείποντας να εξασφαλίσει το κατάλληλο επίπεδο επεξεργασίας των αστικών λυμάτων των οικισμών Προσοτσάνης, Δοξάτου, Ελευθερούπολης, Βάγιας, Γαλάτιστας, Δεσφίνας και Χανιώτη, καθώς και του οικισμού του Πολύχρονου, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 4, παράγραφοι 1 και 3, της οδηγίας 91/271/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1991, για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 1137/2008, της 22ας Οκτωβρίου 2008.

Το 2007 η Επιτροπή ζήτησε από τις ελληνικές αρχές να της παράσχουν, εντός έξι μηνών, στοιχεία σχετικά με την εκπλήρωση, μεταξύ άλλων, των υποχρεώσεων που υπέχουν ως προς την επεξεργασία των αστικών λυμάτων 62 οικισμών.

Αφού εξέτασε τα στοιχεία που της παρασχέθηκαν και κατόπιν προειδοποιητικών επιστολών, η Επιτροπή απηύθυνε την πρώτη αιτιολογική γνώμη το 2012 με προθεσμία δύο μηνών για την υποβολή παρατηρήσεων. Η Ελλάδα απάντησε ότι τέσσερις οικισμοί επρόκειτο να συμμορφωθούν με τις απαιτήσεις της οδηγίας 91/271, με την ολοκλήρωση διαφόρων έργων που χρηματοδοτούνταν από το επιχειρησιακό πρόγραμμα «Περιβάλλον και αειφόρος ανάπτυξη», και ότι οκτώ άλλοι οικισμοί διέθεταν λειτουργικό σταθμό επεξεργασίας λυμάτων με δεδομένα εκροής σύμφωνα με τις απαιτήσεις της οδηγίας.

Το 2014, η Επιτροπή απηύθυνε στην Ελλάδα συμπληρωματική αιτιολογημένη γνώμη, με την αιτιολογία ότι οκτώ οικισμοί και συγκεκριμένα οι οικισμοί Προσοτσάνης, Δοξάτου, Ελευθερούπολης, Βάγιας, Δεσφίνας, Γαλάτιστας, Πολύχρονου και Χανιώτη, εξακολουθούσαν να μη συμμορφώνονται προς τις απαιτήσεις της οδηγίας 91/271.

Κατά πάγια νομολογία του Δικαστηρίου, η ύπαρξη παράβασης πρέπει α εκτιμάται σε συνάρτηση με την κατάσταση του κράτους μέλους κατά τη λήξη της ταχθείσας με την αιτιολογημένη γνώμη προθεσμίας, οι δε επελθούσες στη συνέχεια μεταβολές δεν λαμβάνονται υπόψη από το Δικαστήριο.

Με τη σημερινή του απόφαση το Δικαστήριο αποφαίνεται ότι, από την εξέταση των στοιχείων που παρέσχε η Ελλάδα προκύπτει ότι παρέσχε στην Επιτροπή πολλά δείγματα που αποδεικνύουν την αποτελεσματική δευτεροβάθμια επεξεργασία των αστικών λυμάτων, αφότου τέθηκαν σε λειτουργία τα αποχετευτικά δίκτυα των οικισμών Πολύχρονου, Χανιώτη και Δεσφίνας, με αποτέλεσμα να μην αποδεικνύεται η προσαφθείσα στο κράτος μέλος παράβαση ως προς τους οικισμούς αυτούς.

Αντιθέτως, το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι η Ελληνική Δημοκρατία, παραλείποντας να εξασφαλίσει δευτεροβάθμια ή ισοδύναμη επεξεργασία των αστικών λυμάτων των οικισμών Προσοτσάνης, Δοξάτου, Ελευθερούπολης, Βάγιας και Γαλάτιστας, με ισοδύναμο πληθυσμού μεταξύ 2 000 και 10 000, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 91/271/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1991, για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 1137/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2008.

2) Απορρίπτει κατά τα λοιπά την προσφυγή.

3) Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Ελληνική Δημοκρατία φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

Blog:marina anastas.kourbel