Πώς θα αξιοποιηθεί η εκλογή Προέδρου ΔημοκρατίαςΩς Έλληνας πολίτης, μεγαλύτερος σε ηλικία (είμαι 74 ετών), περισσότερο μορφωμένος (διδακτορικό κλπ.), και με μεγαλύτερη εργασιακή εμπειρία (εργάζομαι από 14 ετών σε πολλούς τομείς από απλής έως πολύ αυξημένης ευθύνης) από τους περισσότερους από εσάς, και ως πολύτεκνος οικογενειάρχης, θεωρώ ότι έχω το δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση να απευθύνω προς εσάς, την κρίσιμη αυτή για την πατρίδα μας στιγμή, την επιστολή αυτή. Διευκρινίζω ότι είμαι ένα έντονα πολιτικοποιημένο αλλά κομματικά και ιδεολογικά εντελώς ανεξάρτητο άτομο που ευρίσκεται ακριβώς στο κέντρο του πολιτικού φάσματος και έτσι μπορώ να βλέπω τα πράγματα εντελώς ανεπηρέαστος από οποιαδήποτε ιδεολογία ή προκατάληψη.

Η επικείμενη εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας και η, απαράδεκτη κατ’ εμένα, διάταξη του Συντάγματος που την συνδέει με την τύχη της Κυβέρνησης,  εκτός από μία πηγή πολιτικής αστάθειας και καταχρηστικής εκμετάλλευσης από την εκάστοτε αντιπολίτευση, παρέχει στην προκειμένη περίπτωση μία παράπλευρη δυνατότητα αξιοποίησης την οποία θα αναπτύξω και αποτελεί το αντικείμενο της επιστολής αυτής.

Η χώρα μας εδώ και τέσσερα χρόνια ευρίσκεται στη δίνη μιας οικονομικής και όχι μόνο περιπέτειας, αποτέλεσμα της κακής διακυβέρνησης της μετά τη μεταπολίτευση  από άφρονες, ανίκανους, διεφθαρμένους και διαπλεκόμενους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς φορείς.

Η αντιμετώπιση της κατάστασης αυτής, από τη στιγμή που έφθασε στο απροχώρητο, ασφαλώς δεν υπήρξε η δέουσα, με ευθύνη πολλών από εσάς, και δεν θέλω με την επιστολή αυτή να κατανείμω συγκεκριμένες ευθύνες, οι οποίες πάντως αγγίζουν όλα τα κόμματα εντός και εκτός Βουλής.

Ήδη ευρισκόμαστε στη μέση μιας προσπάθειας αντιμετώπισης του προβλήματος με την ευθύνη των κομμάτων που κυβερνούν μετά τις τελευταίες εκλογές. Μέχρι τώρα δεν γνωρίζουμε εάν η προσπάθεια αυτή τελικά θα καρποφορήσει ή όχι. Αυτό θα το γνωρίζουμε στο τέλος της τετραετούς θητείας που προβλέπει το Σύνταγμα για την Κυβέρνηση αυτή. Τα μέχρι τώρα αποτελέσματα είναι και θετικά (αποφυγή χρεοκοπίας, παραμονή εντός Ευρωζώνης, σταθεροποίηση μιας κατάστασης, ανακοπή ύφεσης κλπ.) αλλά και αρνητικά (πρωτοφανής ανεργία, εξαθλίωση μεγάλου μέρους του πληθυσμού, εξαφάνιση μεσαίας τάξης κλπ.). Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει εάν με την ακολουθούμενη τακτική στο τέλος της τετραετίας θα βρισκόμαστε σε καλύτερη ή χειρότερη θέση από ό,τι είμαστε σήμερα.

Στο σημείο αυτό τίθεται το τεράστιο δίλημμα τόσο στους πολίτες όσο και σε εσάς,  εάν είναι συμφέρον για τη χώρα να γίνουν τώρα ή στο χρόνο εκλογής του Προέδρου εκλογές ή όχι. Τα στοιχεία για την απάντηση στο δίλημμα αυτό προέρχονται από δύο κατευθύνσεις, ήτοι από την Κυβέρνηση και από την αντιπολίτευση.

Η Κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι με τη συνέχιση της πολιτικής που εφαρμόζεται, με όποιες βελτιώσεις υπόσχεται να κάνει, στο τέλος της τετραετίας θα βρισκόμαστε σε καλύτερη θέση και σε τροχιά εξόδου από την κρίση. Η μέχρι σήμερα όμως πορεία της διακυβέρνησής της δεν πείθει αξιόπιστα τους πολίτες ότι κάτι τέτοιο είναι βέβαιο, και κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ότι η κατάσταση αντί να βελτιωθεί θα χειροτερεύσει, πολύ περισσότερο όταν μάλιστα πολλές από τις μελλοντικές της ενέργειες θα εξαρτηθούν από τη βούληση παραγόντων εκτός Ελλάδος και κυρίως των δανειστών και των αγορών. Δεν μπορεί επίσης να παραγνωριστεί και το γεγονός , ότι,  ως είθισται,  ενόψει εκλογών θα προβεί σε καθαρά ρουσφετολογικές και  άλλες ενέργειες με στόχο τα πρόσκαιρα κομματικά οφέλη και όχι το συμφέρον της χώρας.

Η αντιπολίτευση, ατυχώς είναι διασπαρμένη σε πολλά κόμματα με τελείως διαφορετικές, αλληλοσυγκρουόμενες, ασαφείς και ανεύθυνες πολιτικές και προτάσεις.

Η αξιωματική Αντιπολίτευση, δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ,  είναι ένα κόμμα που,  απότομα,  από μικρό περιθωριακό κόμμα διαμαρτυρίας εξελίχθηκε στην προτίμηση του λαού σε μεγάλο κόμμα που έχει φιλοδοξία, και πιθανώς και προοπτική,  ανάληψης της εξουσίας. Με το κόμμα αυτό επιθυμώ να ασχοληθώ λεπτομερέστερα γιατί στη μέχρι τώρα ζωή μου, αλλά πιστεύω και στη ζωή της χώρας μετά την απελευθέρωση δεν έχει προηγούμενο.

Κατ’ αρχήν η σύνθεση του κόμματος αυτού είναι εντελώς ανομοιογενής τόσο από πλευράς ιδεολογίας των μελών του όσο και από πλευράς προγενέστερου κομματικού παρελθόντος.

Ο πυρήνας του κόμματος αποτελείται από πολλές συνιστώσες που η κύρια δύναμη που τις συνένωσε αρχικά ήταν η αριστερή μέχρι ακροαριστερή ή και αναρχική  ιδεολογία, και η δυνατότητα μέσω της ένωσης να υπερβούν το εκλογικό μέτρο και να εισέλθουν στη Βουλή. Μέχρι πριν από 2 – 3 έτη ο πυρήνας αυτός ούτε τη φιλοδοξία ούτε την πιθανότητα είχε για ανάληψη της εξουσίας και για το λόγο αυτό, εύλογα,  ποτέ δεν μπήκε στον κόπο να εκπονήσει ένα  πρόγραμμα διακυβέρνησης.

Τα υπόλοιπα μέλη του κόμματος προέρχονται στη μεγάλη τους πλειονότητα από το παλαιό ΠΑΣΟΚ και μάλιστα από το λεγόμενο βαθύ, (εγώ θα έλεγα βολεμένο),  ΠΑΣΟΚ και κυρίως το συνδικαλιστικό του σκέλος το οποίο είναι υπεύθυνο για την ακατάσχετη παροχολογία και ρουσφετολογία του παρελθόντος η οποία είναι μία κύρια αιτία για την κρίση στην οποία περιέπεσε η χώρα (η άλλη κύρια αιτία είναι η διαπλοκή με τα μεγάλα συμφέροντα και η διαφθορά). Τα μέλη αυτά, όπως είναι φυσικό, με τη μεταπήδησή τους στο ΣΥΡΙΖΑ πήραν μαζί τους και την πολυπληθή  ρουσφετολογική και ψηφοθηρική τους πελατεία, η οποία ελπίζει να διατηρήσει τα οφέλη που απέκτησε κατ’ αυτόν τον τρόπο, και  ανέβασαν  έτσι τα εκλογικά του ποσοστά στο ύψος που είναι σήμερα. Τέλος ορισμένα μέλη του  ΣΥΡΙΖΑ είναι πολίτες, πολιτικοί ή όχι,  αξιόλογοι κατά τα άλλα,  οι οποίοι εκπροσωπούν διάφορες τάσεις και ιδεολογίες, και μπήκαν στο κόμμα αυτό γιατί είδαν προοπτική εξουσίας.

Ο αρχηγός του κόμματος είναι ένας νέος, άπειρος ,αδοκίμαστος, εξαιρετικά φιλόδοξος αλλά και ανυπόμονος για εξουσία  άνθρωπος που βρέθηκε στη θέση αυτή όχι επειδή είχε κάποια  αξιόλογη πολιτική ή άλλη δραστηριότητά, αλλά από βούληση του προηγούμενου αρχηγού,  για άγνωστους και ακατανόητους για μένα λόγους, και που ασφαλώς εκ των υστέρων θα έχει προβληματιστεί πολύ για την επιλογή του αυτή.

Συμπερασματικά η μόνη συνεκτική δύναμη που συγκρατεί όλους αυτούς στον ΣΥΡΙΖΑ είναι προφανές ότι είναι η προοπτική ανάληψης της εξουσίας.

Όλα αυτά τα αναφέρω όχι γιατί πολιτικά είμαι αντίθετος προς το κόμμα αυτό, η γιατί τα θεωρώ μεμπτά , αλλά γιατί είναι μία πραγματικότητα η οποία έχει άμεση επίδραση στο κυριότερο θέμα που πρέπει να απασχολεί μία αξιωματική αντιπολίτευση που θέλει να γίνει κυβέρνηση και που είναι ασφαλώς η κατάρτιση ενός σαφούς, συγκεκριμένου και ρεαλιστικού κυβερνητικού προγράμματος.

Εδώ δυστυχώς μέχρι σήμερα όχι απλά δεν έχουμε δει κάποιο τέτοιο πρόγραμμα από το ΣΥΡΙΖΑ αλλά έχουμε σχεδόν τόσα προγράμματα όσα είναι και τα (προβεβλημένα) στελέχη του.  Το κακό είναι ότι όλα τα προγράμματα είναι ασαφή, αόριστα μη ρεαλιστικά και υλοποιήσιμα και στα περισσότερα σημεία ασυμβίβαστα μεταξύ τους . Το σοβαρότερο για μένα θέμα είναι ότι τα, αρμόδια προφανώς για τα προγράμματα αυτά, οικονομικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ,  ο οποίος υποτίθεται είναι ένα κόμμα που θα προστατεύσει τα συμφέροντα των ασθενέστερων τάξεων, είναι άνθρωποι εύποροι που μάλιστα έχουν τις καταθέσεις τους εξασφαλισμένες στο εξωτερικό και που δεν τους νοιάζει εάν με την πολιτική που θα εφαρμόσουν θα καταστρέψουν οικονομικά τη χώρα.

Τέλος για να τελειώνω με την αξιωματική αντιπολίτευση, είναι γεγονός ότι τους τελευταίους μήνες προσπαθεί να εκπονήσει και να παρουσιάσει ένα σαφές, ενιαίο και εφαρμόσιμο πρόγραμμα διακυβέρνησης, που όμως μέχρι τώρα δεν το έχει καταφέρει, αλλά και ο χρόνος που απομένει μέχρι την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας δεν είναι αρκετός για να καταφέρει κάτι τέτοιο. Από την άποψη αυτή θεωρώ τουλάχιστον αλόγιστο εκ μέρους του να θέλει σύντομα εκλογές για να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας. Υπάρχει επίσης μία μεγάλη δραστηριότητα του αρχηγού του να πείσει τους Ευρωπαίους και τις αγορές ότι η Ευρώπη δεν κινδυνεύει από την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, πράγμα που είναι αληθές, πλην όμως αυτή που κινδυνεύει από αυτήν  είναι η Ελλάδα και αυτό απασχολεί εμάς.

Τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης, εκτός από το ΚΚΕ, το ΛΑΟΣ, τη ΔΗΜΑΡ και τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, θεωρώ ότι είναι ευκαιριακοί κομματικοί σχηματισμοί οι οποίοι προέκυψαν κυρίως, από την εύλογη αντίδραση των μελών τους στην ακολουθούμενη πολιτική των κομμάτων από τα οποία αποχώρησαν, και τα οποία προφανώς ούτε έχουν ούτε μπορούν να έχουν συγκεκριμένο πρόγραμμα, ούτε έχουν παρουσιάσει μέχρι τώρα κάποια εποικοδομητική πρόταση διακυβέρνησης. Σε αυτούς προστίθενται και πολλοί βουλευτές οι οποίοι ανεξαρτητοποιήθηκαν από τα κόμματά τους και είναι μετέωροι.

Με βάση τα ανωτέρω, εάν γίνουν σύντομα εκλογές,  ο λαός θα βρεθεί μπροστά στο δίλημμα είτε να επιλέξει τη συνέχιση της διακυβέρνησης από τα σημερινά κόμματα, με ένα δύσκολο και ανηφορικό δρόμο, που δεν είναι βέβαιο ότι θα καταφέρει να φθάσει στο τέρμα του, είτε να επιλέξει την ανάθεση της διακυβέρνησης στον ΣΥΡΙΖΑ, η οποία με όλα όσα ανέφερα ανωτέρω, θα ισοδυναμεί με ένα άλμα στο κενό και μάλιστα χωρίς αλεξίπτωτο. Κανείς δεν είναι βέβαιος τι θα επιλέξει ο λαός, ο οποίος ευρίσκεται μπροστά σε ένα γκρεμό και πίσω από ένα ρέμα.

Το μόνο βέβαιο είναι ότι το αποτέλεσμα των εκλογών θα είναι η ουσιαστική ακυβερνησία και η πολιτική αστάθεια της χώρας.

Επομένως είναι καταφανές ότι, δεν πρέπει να γίνουν σύντομα εκλογές, και πρέπει να βρεθεί κάποια άλλη λύση.

Στο σημείο αυτό θεωρώ ότι έρχεται, ως από μηχανής Θεός να δώσει λύση η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Η πρότασή μου είναι η εξής:

Έχουμε τις παρακάτω συνθήκες που πρέπει να ικανοποιηθούν.

1) Σε καμία περίπτωση δεν συμφέρουν τη χώρα οι πρόωρες εκλογές γιατί αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει λύση που να εγγυάται σταθερότητα και σώφρονα διακυβέρνηση.
2) Δεν μπορεί να αφήσουμε την Κυβέρνηση να συνεχίσει το έργο της ανεξέλεγκτα, ούτε να εμπιστευτούμε τις όποιες προεκλογικές υποσχέσεις ή δεσμεύσεις της.
3) Δεν πρέπει να εγκαταλείψουμε ένα πρόγραμμα ανόρθωσης της οικονομίας που ευρίσκεται στη μέση της πραγματοποίησής του χωρίς να ολοκληρωθεί για  να τελειώσει και να δούμε τα αποτελέσματά του.
4) Επειδή μέχρι σήμερα το πρόγραμμα έχει επιδείξει και θετικά αλλά και αρνητικά αποτελέσματα, πρέπει να αποτρέψουμε τη εμφάνιση και άλλων αρνητικών συνεπειών μέχρι την ολοκλήρωσή του και να επιδιώξουμε τη βελτίωση των αρνητικών συνεπειών που έχει  επιφέρει.
5) Πρέπει να ισχυροποιήσουμε τη διεθνή θέση της χώρας μας , κυρίως έναντι των υπολοίπων κρατών της Ευρωζώνης και έναντι των αγορών.
6) Δεν μπορεί να εμπιστευτούμε τη διακυβέρνηση στο ΣΥΡΙΖΑ όπως είναι σήμερα.
7) Δεν μπορεί να προκαλέσουμε πολιτική αστάθεια στη χώρα.

Η λύση που μπορεί να ικανοποιεί όλες αυτές τις συνθήκες είναι να αφήσουμε την Κυβέρνηση να ολοκληρώσει το έργο της μέχρι τη λήξη της θητείας της, αλλά κάτω από δεσμευτικές προϋποθέσεις που δεν θα επιδεινώσουν περισσότερο την κατάσταση της χώρας.

Κάτι τέτοιο είναι ανέφικτο με το ισχύον Σύνταγμα και το υπάρχον πολίτευμα, το οποίο είναι στην ουσία πρωθυπουργική ή κομματική δικτατορία ορισμένου χρόνου και καμία δέσμευση δεν είναι δυνατόν να επιβληθεί στην Κυβέρνηση. Πολύ περισσότερο όταν έχει αποδειχτεί στην πράξη ότι αυτή δεν διστάζει να χρησιμοποιεί και μεθόδους προφανέστατα αντισυνταγματικές, ή σε κάθε περίπτωση καταχρηστικής εφαρμογής του Συντάγματος, όπως είναι π.χ. η αθρόα έκδοση πράξεων νομοθετικού περιεχομένου, ή η προσθήκη την τελευταία στιγμή  ουσιωδών και εκτεταμένων νομοθετημάτων σε άσχετα νομοσχέδια. Ο εκ των υστέρων χαρακτηρισμός των πράξεων αυτών ως αντισυνταγματικών, συνήθως γίνεται «κατόπιν εορτής» και πέραν τούτου η Κυβέρνηση μπορεί και να τον αγνοεί, χωρίς να υπάρχουν στην πράξη ουσιαστικές συνέπειες.

Εδώ ακριβώς, στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία που ζούμε σήμερα, μπορεί να διαδραματίσει τόσο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας όσο και οι μεμονωμένοι βουλευτές ένα καταλυτικό ρόλο.

Η μόνη ουσιαστική εξουσία που έχει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι να αρνηθεί να υπογράψει κάποιο προφανώς αντισυνταγματικό νόμο ή διάταγμα, και στην ακραία περίπτωση ακόμα και να παραιτηθεί, ενώ η μόνη εξουσία που έχει ένας βουλευτής είναι η ψήφος του. που μπορεί να είναι καθοριστική σε μία οριακή κατάσταση. Αυτά τα δύο στοιχεία συνδυαζόμενα μπορεί να δώσουν τη λύση που προτείνω.

Συνοπτικά η πρότασή μου είναι η εξής:

Πρέπει άμεσα να συνεργαστούν όλοι οι βουλευτές, με πρωταγωνιστές αυτούς που δεν έχουν στενή κομματική δέσμευση, δηλαδή αυτούς που έχουν σήμερα το ηθικό δικαίωμα να εκφράσουν ελεύθερα τη γνώμη τους και να ψηφίσουν ανάλογα, ώστε να καταρτίσουν ένα κατάλογο από δεσμευτικές ενέργειες τις οποίες πρέπει  να πράξει ή πρέπει να αποφύγει  ή Κυβέρνηση μέχρι το τέλος της τετραετίας.

Ο κατάλογος αυτός πρέπει να είναι απολύτως δεσμευτικός τόσο για την Κυβέρνηση όσο και για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας που θα εκλεγεί.

Υπεύθυνος για την τήρηση των δεσμεύσεων αυτών θα είναι ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος θα αναλάβει τη ρητή υποχρέωση σε περίπτωση μη τηρήσεως μιας εκ των δεσμεύσεων αυτών να μην υπογράψει τις αντίστοιχες πράξεις και εν ανάγκη να παραιτηθεί αμέσως εάν εκδηλωθεί εμμονή της Κυβέρνησης σε αυτές ή αδυναμία εκπλήρωσης των δεσμεύσεων, ώστε  να προκληθούν έτσι εκλογές με ευθύνη της Κυβέρνησης.

Είναι ευνόητο ότι ο κατάλογος αυτός πρέπει να είναι ρεαλιστικός και να στοχεύει στη βελτίωση της κατάστασης της χώρας η τουλάχιστον να αποτρέπει την επιδείνωσή της.

Ο κατάλογος αυτός θα παρουσιαστεί τόσο σε υποψήφιους Προέδρους της Δημοκρατίας όσο και στα κόμματα της συγκυβέρνησης για να τον αποδεχτούν.

Τα ερωτήματα που προκύπτουν εδώ είναι:

α)Πρώτον εάν είναι δυνατόν να συνταχθεί ένας τέτοιος κατάλογος.
β)Δεύτερον εάν οι βουλευτές που θα τον συμφωνήσουν μαζί με τους υπόλοιπους βουλευτές των κομμάτων της συγκυβέρνησης σχηματίζουν την απαιτούμενη πλειοψηφία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
γ)Τρίτον εάν θα ευρεθεί υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας να τον αποδεχθεί.
δ)Τέταρτον εάν αποδεχθούν τον κατάλογο τα Κυβερνώντα κόμματα.
ε) Εάν η υλοποίηση των ενεργειών του καταλόγου αυτού δεν αντίκειται στις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας.

Οι απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά είναι θετικές, ως εξής:

α) Ένας τέτοιος κατάλογος μπορεί να συνταχθεί δεδομένου ότι ο σκοπός του είναι ακριβώς καθορισμένος και κάθε βουλευτής έχει προφανώς συμφέρον και υποχρέωση να συμβάλει στην κατάρτισή του και να αποδεχτεί τη λύση που θα προκρίνει η πλειοψηφία όσων συμμετάσχουν. Θεωρώ όλους τους βουλευτές αρκετά νοήμονες ώστε να διακρίνουν, προτείνουν και επιλέξουν τις σωστές ενέργειες. Για κάθε ενδεχόμενο πάντως στο τέλος της επιστολής αυτής προτείνω, εντελώς ενδεικτικά,  ένα τέτοιο κατάλογο.

β) Δεδομένων των συσχετισμών που υπάρχουν σήμερα στη Βουλή,  υπάρχει ικανός αριθμός «ελεύθερων» βουλευτών ώστε μαζί με τους υπόλοιπους βουλευτές των κυβερνώντων κομμάτων που δεν θα συμμετάσχουν στην εκπόνηση του καταλόγου, να συγκροτούν και να υπερβαίνουν κατά πολύ την απαιτούμενη πλειοψηφία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.

γ) Υπάρχουν πολλές χιλιάδες Έλληνες πολίτες που έχουν τα απαιτούμενα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα για να είναι Πρόεδροι της Δημοκρατίας, ώστε να ευρεθούν αρκετοί  που να αποδεχτούν τη δέσμευση που αναφέρεται ανωτέρω, και μεταξύ αυτών να επιλεγεί κάποιος αποδεκτός από όλους.

δ) Εάν τα κόμματα που κυβερνούν δεν αποδεχτούν την τήρηση του καταλόγου θα αναλάβουν την ευθύνη διεξαγωγής πρόωρων εκλογών, στις οποίες με βεβαιότητα πλέον  θα ηττηθούν.

ε) Εάν κάποιες από τις ενέργειες απαιτούν τη συγκατάθεση των διεθνών εταίρων μας, η υιοθέτησή τους από τη συντριπτική πλειοψηφία των βουλευτών και η προοπτική άμεσων εκλογών και αποσταθεροποίησης της χώρας θα είναι ένα ισχυρότατο διαπραγματευτικό ατού της χώρας μας για να τους υποχρεώσει να συναινέσουν.

Επομένως η λύση που προτείνω είναι ρεαλιστική και υλοποιήσιμη.

Πέραν τούτου η λύση αυτή εκτός από την πατρίδα συμφέρει όλους εσάς τόσο προσωπικά όσο και κομματικά.

Όσοι ανήκετε στα Κυβερνώντα κόμματα θα έχετε την ευκαιρία να αποδείξετε ότι οι μέχρι τώρα ενέργειές σας ήταν σωστές και προς το συμφέρον της χώρας, και σε κάθε περίπτωση να συντάξετε ένα πρόγραμμα διακυβέρνησης για την επόμενη τετραετία το οποίο να θέσετε υπόψη του λαού. Εδώ θέλω να τονίσω ότι η σκέψη που πιθανόν να υπάρχει σε μερικούς από εσάς ότι, «ας αφήσουμε το ΣΥΡΙΖΑ να έρθει στην εξουσία για να τα κάνει «θάλασσα» ώστε να δει ο λαός τις πραγματικές του προθέσεις και δυνατότητες και να απαλλαγούμε στο μέλλον μια και καλή από αυτόν και τις αριστερές ιδεολογίες», είναι απαράδεκτη γιατί θέτει το κομματικό συμφέρον πάνω από το συμφέρον της χώρας και θα είναι καταστροφική για τη χώρα.

Όσοι ανήκετε στην αξιωματική αντιπολίτευση θα έχετε το χρόνο να συμβιβάσετε τις μεταξύ σας προφανείς αντιθέσεις και να καταρτίσετε ένα υλοποιήσιμο πρόγραμμα διακυβέρνησης, το οποίο να πείσει το λαό ότι είναι καλύτερο από αυτό που θα προτείνουν τα άλλα κόμματα. Όσοι από τους βουλευτές της θεωρούν ότι με τις σημερινές αλλοπρόσαλλες εξαγγελίες και επαγγελίες τους θα κατορθώσουν να υφαρπάξουν την ψήφο του λαού και να ανέλθουν στην εξουσία, έχουν μεγάλη πλάνη, γιατί ο λαός μπορεί σήμερα από αγανάκτηση και απελπισία να τους δίνει την πρώτη θέση στις δημοσκοπήσεις ή στις Ευρωεκλογές, όταν όμως έλθει η ώρα της ψήφου για την τύχη της χώρας, ασφαλώς δεν θα σας εμπιστευθούν, και οπωσδήποτε αυτή η δίψα σας για πρόωρη κατάληψη της εξουσίας θα τιμωρηθεί, γιατί θα γίνει φανερό ότι αποτελεί το μόνο κίνητρό σας . Ακόμα όμως και εάν καταφέρετε να έρθετε πρόωρα στην εξουσία,  είμαι βέβαιος ότι στην πλειοψηφία σας ούτε και εσείς πιστεύετε ότι θα τα καταφέρετε, και θα έχετε οικτρές πολιτικές αν όχι και φυσικές συνέπειες.

Όσοι ανήκετε σε μικρότερα κόμματα ή είστε ανεξάρτητοι θα έχετε όλο το χρόνο να αποφασίσετε για τη στάση σας στις επόμενες εκλογές, να προβληματιστείτε και να επεξεργαστείτε εποικοδομητικές προτάσεις για την περαιτέρω πορεία της χώρας, ώστε αφενός να συμβάλετε στη σταθεροποίηση της  στο διάστημα μέχρι τις εκλογές και αφετέρου να επανεκλεγείτε σε αυτές. Επομένως εκτός από την ηθική υποχρέωση που έχετε έναντι της χώρας, έχετε και προσωπικό συμφέρον για τη μη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών. Εάν γίνουν πρόωρες εκλογές είναι βέβαιο ότι θα καταποντιστείτε όλοι.

Στη συνέχεια  παραθέτω ένα ενδεικτικό και τελείως γενικό κατάλογο ορισμένων ενεργειών οι οποίες, κατά την άποψή μου, πρέπει να γίνουν η να αποφευχθούν μέχρι το τέλος της τετραετίας. Είναι ευνόητο ότι για λόγους οικονομίας χώρου δεν εξειδικεύονται ούτε αναφέρονται όλες οι ενέργειες που θεωρώ αναγκαίες, όπως επίσης ότι άλλοι μπορεί να έχουν και άλλες , ή άλλες, καλύτερες προτάσεις από τις δικές μου.

1) Να μη γίνει καμία απολύτως νέα μείωση των μισθών και των κύριων συντάξεων από τώρα μέχρι τη λήξη της τετραετίας.

2) Να μη γίνει καμία απόλυση δημοσίου υπαλλήλου, μονίμου ή με σύμβαση αορίστου χρόνου, εκτός από τις περιπτώσεις που έγινε χρήση πλαστών ή άκυρων εγγράφων, ή καταφανώς παράνομων ενεργειών εκ μέρους αυτών που τους μονιμοποίησαν.

3) Να μην εφαρμοστούν επιλεκτικά οι αποφάσεις των Ανωτάτων Δικαστηρίων που προβλέπουν δικαίωση ορισμένων κατηγοριών πολιτών (δικαστικοί, ένστολοι κλπ.), γιατί αυτό αποτελεί κατάφωρη αδικία έναντι των υπολοίπων πολιτών που έχουν υποστεί παρόμοιες ή και μεγαλύτερες μειώσεις.

4) Να μην υπάρξει καμία επέμβαση της Πολιτείας στις σχέσεις εργασίας του ιδιωτικού τομέα, εκτός από την αναμόρφωση του συνδικαλιστικού νόμου, ο οποίος όπως είναι σήμερα δίνει μεγάλα προνόμια στους συνδικαλιστές , των οποίων έχουν κάνει μέχρι τώρα πολύ κακή χρήση.

5) Να ρυθμιστούν όλα τα χρέη προς τις τράπεζες και το δημόσιο όσων αποδεδειγμένα έχουν πληγεί από τα μέτρα, χωρίς όμως να γίνει καμία περικοπή του αρχικού κεφαλαίου ή ποσού αλλά μόνο των προσαυξήσεων και των υπερβολικών τόκων. Σε καμία πάντως περίπτωση δεν πρέπει η τυχόν ζημία που θα επέλθει στις τράπεζες ή στα ταμεία από τις ρυθμίσεις αυτές να επιβαρύνει το κοινωνικό σύνολο ή τις συντάξεις και την περίθαλψη.

6) Να παταχθεί ριζικά και άμεσα το λαθρεμπόριο γενικά και ιδίως των καυσίμων, και το παραεμπόριο των λαθρομεταναστών.

7) Να απαιτήσουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση να αναλάβει ουσιαστικά τη φύλαξη των συνόρων μας και τη φιλοξενία ή τον επαναπατρισμό των εκατομμυρίων λαθρομεταναστών που έχουν εισβάλει στη χώρα.

8) Να υποχρεωθούν όλες οι επιχειρήσεις που εκτελούν έργα του δημοσίου να απασχολούν αποκλειστικά ελληνικό προσωπικό.

9) Να γίνει ουσιαστικός και άμεσος έλεγχος όλων των περιπτώσεων φοροδιαφυγής. εξαγωγής κεφαλαίων στο εξωτερικό και εξωχώριων εταιρειών. Ο έλεγχος αυτός πρέπει να έχει περατωθεί μέχρι τα μέσα του 2015.  Για το σκοπό αυτό να διατεθούν όλοι οι Δημόσιοι υπάλληλοι που είναι σε διαθεσιμότητα ή περισσεύουν από τις υπηρεσίες τους, με κατάλληλες μετακινήσεις, ώστε στις υπηρεσίες ελέγχου να τοποθετηθούν υπάλληλοι με τα κατάλληλα προσόντα οι οποίοι σήμερα ασχολούνται σε υποδεέστερο αντικείμενο. Γενικά για το σκοπό αυτό πρέπει να απασχοληθούν πολλές χιλιάδες υπαλλήλων αντί των δεκάδων ή λίγων εκατοντάδων που είναι σήμερα.

10) Να ληφθεί ουσιαστική μέριμνα με παροχές σε είδος και όχι σε χρήμα, για όλους όσους δεν έχουν τους αναγκαίους πόρους για να ζήσουν. Το έργο αυτό πρέπει να ανατεθεί στους Δήμους και την εκκλησία.

11) Να ληφθούν άμεσα μέτρα για την ενίσχυση της οικογένειας και την αύξηση του ρυθμού γεννήσεων. Καθιέρωση ουσιαστικού αφορολογήτου για κάθε παιδί, επαναχορήγηση της σύνταξης στις πολύτεκνες μητέρες, αναβάθμιση των κοινωνικών κριτηρίων για τις προσλήψεις στο δημόσιο και παροχή κινήτρων στους ιδιώτες ώστε να προσλαμβάνουν οικογενειάρχες. Γενικά πρέπει να υπάρχει μέχρι το τέλος του 2015 τουλάχιστον ένας εργαζόμενος πλήρους απασχόλησης για κάθε οικογένεια με παιδιά.

12) Να μην εκδοθεί καμία πράξη νομοθετικού περιεχομένου και να μην εισαχθεί καμία τροποποίηση ή προσθήκη σε άσχετα νομοσχέδια.

Ως κατακλείδα της επιστολής μου θέλω να σημειώσω ότι είμαι βέβαιος ότι όλα τα ανωτέρω  δεν τα σκέπτομαι ή τα ασπάζομαι μόνο εγώ αλλά κατά βάθος και όλοι εσείς, αλλά ο πολιτικός λήθαργος στον οποίο έχετε περιπέσει όλοι από τη στιγμή που ασχοληθήκατε με την πολιτική, δεν σας επιτρέπει να τα εκδηλώσετε, και για το λόγο αυτό αποφάσισα να σας απευθύνω την επιστολή αυτή, μήπως και συνέλθετε και σταθείτε στο ύψος των περιστάσεων, και σε κάθε περίπτωση για να μην μπορείτε να δικαιολογηθείτε στα παιδιά σας και στις επόμενες γενεές ότι κανείς δεν σας προειδοποίησε.