Γράφει ο
Γιώργος Παπαθανασόπουλος

Αναγκαία είναι η γενναία περικοπή της κρατικής χρηματοδότησης προς τα Κόμματα και πολύ άργησε! Το ίδιο αναγκαία και καθυστερημένη η διαφανής χρηματοδότηση του πολιτικού συστήματος από ιδιώτες ή/και επιχειρήσεις. Η ένταση της προσπάθειας περιορισμού έως και κατάργησης της διαπλοκής μεταξύ του πολιτικού συστήματος και του επιχειρηματικού κόσμου είναι η βάση για την αναβάθμιση της πολιτικής μας ζωής. Είναι το πρώτο βήμα στο να αποκτήσουν οι πολιτικοί μας την χαμένη τους αξιοπιστία.

Το πρώτο αυτό βήμα προς την εξυγίανση του πολιτικού συστήματος έγινε με την κατάθεση από την Κυβέρνηση στη Βουλή του σχετικού σχεδίου Νόμου. Και ας αντιδρά το ΚΚΕ. Είναι λάθος του. Θα έπρεπε να αλλάξει σελίδα στην ιστορία του, με πρώτη του ενέργεια να αποκτήσουν διαφάνεια οι πόροι της χρηματοδότησής του και να δημοσιοποιούνται τα αποτελέσματα της διαχείρισης των οικονομικών του. Οι πάγιες δικαιολογίες της ηγεσίας του ΚΚΕ στην άρνησή της να προχωρήσει προς την κατεύθυνση αυτή δεν πείθουν κανένα.

Οι πολιτικοί επί δεκαετίες αισθάνονταν εξουσιαστές του δημοσίου χρήματος και έκαμαν τους γαλαντόμους στα Κόμματά τους με δανεικά, χωρίς να σκέφτονται πως οφείλουν να τα επιστρέψουν… Είναι εντυπωσιακό το γεγονός πως στα δυο πρώτα χρόνια που η χώρα έμπαινε ανοχύρωτη στην οικονομική – και όχι μόνον – κρίση δόθηκαν στα Κόμματα τα περισσότερα χρήματα της τελευταίας 15ετίας και γενικά στα πολιτικά χρονικά της χώρας! Σύμφωνα με τα στοιχεία των Υπουργείων  Οικονομικών και Εσωτερικών το 2008 δόθηκαν στα Κόμματα 62,18 εκατομμύρια Ευρώ και το 2009 63,21 εκατομμύρια Ευρώ, που είναι και το αρνητικό πανελλήνιο  ρεκόρ. Η τρίτη σε ύψος κρατική δαπάνη προς τα Κόμματα ήταν το 2007, με 55,08 εκατ. Ευρώ και η τέταρτη το 2011, στο μέσον της βαθιάς κρίσης και των βαρύτατων μέτρων σε βάρος των Ελλήνων, με 54,02 εκατ. Ευρώ.

Από το 2013  άλλαξαν οι καιροί. Τότε η κρατική επιχορήγηση προς τα Κόμματα έπεσε στα 21,83 εκατ. Ευρώ και το 2014 υπολογίζεται ότι θα είναι στα 19,98 εκατ. Ευρώ, που σημαίνει περιορισμό στο ένα τρίτο περίπου των χρημάτων που είχαν δοθεί το 2009! Με τα φετινά είκοσι εκατομμύρια η Δημοκρατία και τα Κόμματα λειτουργούν κανονικά και απελευθερώνονται σαράντα και πλέον εκατομμύρια Ευρώ για τις ουσιαστικές ανάγκες της Οικονομίας.

Στην Ελλάδα  η κατά κεφαλή δαπάνη για τα Κόμματα  το 2009 ήταν 5,7 Ευρώ και το 2014 περίπου 2 Ευρώ. Προς σύγκριση, στη Γερμανία η κατά κεφαλήν δαπάνη από τον κρατικό προϋπολογισμό για τα Κόμματα, το 2011, ήταν 1,7 Ευρώ (Πηγή Parliamentary paper No 17/12340 και BPB). Στις χώρες Αυστρία, Ισραήλ, Ιταλία, Ιαπωνία και Μεξικό η ανάλογη δαπάνη ήταν δύο έως τρεις φορές πάνω από αυτήν της Γερμανίας. Αντίθετα στις Αυστραλία, Καναδά, Ολλανδία, Ηνωμένο Βασίλειο και ΗΠΑ ήταν το 1/2 έως και 1/4 της Γερμανικής κρατικής δαπάνης.