Γράφει ο
Θανάσης Κουκοβίστας

Η ΧΩΡΑ βρίσκεται στη δίνη της μεγαλύτερης κρίσης που έχει αντιμετωπίσει και η διέξοδος κάθε μέρα και απομακρύνεται στη συνείδησή τους. Έχουν να ανταπεξέλθουν στην πληρωμή βαρύτατων φόρων, η ανεργία έχει δημιουργήσει κοινωνικό πρόβλημα, ενώ τα ασφαλιστικά ταμεία βρίσκονται στα όρια της κατάρρευσης. Παράλληλα, η εσωτερική υποτίμηση έχει υποβαθμίσει τις παροχές υγείας, έχει περικόψει μισθούς και συντάξεις κι έχει ανατρέψει τις εργασιακές σχέσεις.

Ο στρόβιλος των προβλημάτων, με την αγωνία για ένα καλύτερο αύριο, έχουν οδηγήσει τους Έλληνες σε πλήρη σύγχυση. Αυτό δείχνουν οι δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Πέρα από την δημιουργία των εντυπώσεων για το ποιο κόμμα προηγείται στην πρόθεση, υπάρχουν κι άλλα στοιχεία, στα οποία ελάχιστοι στέκονται.

Από τον κανόνα αυτό δεν ξεφεύγει και η νέα δημοσκόπηση της Μέτρον Analysis, για λογαριασμό της εφημερίδας «Παραπολιτικά». Σύμφωνα με τη μέτρηση, ο ΣΥΡΙΖΑ συγκεντρώνει στην πρόθεση ψήφου το 23% και η ΝΔ το 20,4%. Ακολουθούν το ΚΚΕ με 5,6%, η Χρυσή Αυγή 5,3%, το Ποτάμι 4,8%, η Ελιά 4,6%, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες 3,0% και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ 1,4%.

Αξιοσημείωτο είναι το ποσοστό που παίρνει η ΔΗΜΑΡ, το οποίο, για πρώτη φορά, βρίσκεται κάτω από το 1% και για τον λόγο αυτό δεν αναφέρεται στη δημοσκόπηση, αλλά περιλαμβάνεται στα λοιπά κόμματα.

ΜΙΚΡΟΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ

Το φαινόμενο της μικροπολιτικής δεν εστιάζεται μόνον στις υποσχέσεις της αντιπολίτευσης, η οποία άκριτα υπόσχεται λαγούς με πετραχύλια. Συνυπάρχει και στη συμπολίτευση, η οποία προσπαθεί να διατηρήσει την εκλογική της πελατεία και οι βουλευτές της φρενάρουν κάθε τολμηρή αναδιάρθρωση, στην προσπάθειά τους να διατηρήσουν τη βουλευτική έδρα τους.

Τελευταίο παράδειγμα είναι οι αντιδράσεις των βουλευτών της συμπολίτευσης στον ΕΝΦΙΑ. Δεν υπάρχει αμφισβήτηση ότι πρόκειται για έναν από τους πιο επαχθείς φόρους, τον οποίο όμως οι ίδιοι ψήφισαν. Τα λάθη που έγιναν στον καταλογισμό του φόρου, δικαιολογημένα ξεσήκωσαν τις διαμαρτυρίες του κόσμου. Αλλά από το σημείο αυτό μέχρι να ζητούν ακόμα μεγαλύτερες ελαφρύνσεις, η απόσταση είναι τεράστια. Ενδεικτική για την αγωνία του πολιτικού μέλλοντος ήταν η παρέμβαση της Άννας Καραμανλή. Πέρα από τα «γαλλικά» της για τον Γκίκα Χαρδούβελη, η επωδός της ήταν ότι καταστράφηκαν και δεν θα ξαναβγούν βουλευτές.

Ο λαϊκισμός της αντιπολίτευσης περιλαμβάνει μια ακατάσχετη παροχολογία, προκειμένου να συγκινήσει ψηφοφόρους και ν’ αυξήσει την κομματική πελατεία της. Ο Αλέξης Τσίπρας από την ΔΕΘ έταξε και γεφύρια και ποτάμια. Ενώ, η περίφημη εξαγγελία ότι τα μέτρα είναι κοστολογημένα, ήταν απλά σαπουνόφουσκες. Στο που βρίσκονται τα λεφτά για να εφαρμοστούν, είναι ακριβώς τα ίδια που κάθε αντιπολίτευση έταζε, αλλά ποτέ δεν κατόρθωνε να εφαρμόσει. Από την απόπειρα να μοιάσει στον Ανδρέα Παπανδρέου, μάλλον προς τον Γιώργο άρχισε να φέρνει ο Αλέξης Τσίπρας, με το «λεφτά υπάρχουν».  

Ο κόσμος το αντιλαμβάνεται και το δείχνει. Στην ερώτηση ποιον θεωρείται καταλληλότερο για την πρωθυπουργία, ο Αντώνης Σαμαράς προηγείται με 33% έναντι 18% που συγκεντρώνει ο Αλέξης Τσίπρας.

Επίσης, σε σχετική ερώτηση, το 54% των ερωτηθέντων δηλώνει ότι δεν επιθυμεί πρόωρες εκλογές με αφορμή την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Αυτό σημαίνει ότι δεν επιθυμεί διαδοχή της κυβέρνησης από τα πάντα υποσχόμενο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι φανερό ότι στο 54% περιλαμβάνονται και αρκετοί που στην πρόθεση ψήφου έχουν δηλώσει ότι θα ψηφίσουν το κόμμα της Αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ακόμα πιο φανερό γίνεται στην αξιολόγηση κυβέρνησης και αντιπολίτευσης.

Το 68% αξιολογεί αρνητικά την κυβέρνηση έναντι 26% που έχει θετική γνώμη. Το 68% αξιολογεί αρνητικά τον ΣΥΡΙΖΑ, έναντι 22% που έχουν θετική γνώμη. Δηλαδή, αξιολογούν το ίδιο αρνητικά κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ, αλλά είναι περισσότεροι αυτοί που έχουν θετική γνώμη για την κυβέρνηση. Παρ’ όλα αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ προηγείται της ΝΔ. Η τέλεια απεικόνιση του αδιεξόδου.

ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

Σε δηλώσεις του από την Θεσσαλονίκη, ο Σταύρος Θεοδωράκης ζήτησε η αναθεώρηση του Συντάγματος να γίνει από την παρούσα Βουλή. Είναι ο μόνος πολιτικός που προβάλλει αυτό το σπουδαίο, για την λειτουργία του κράτους, ζήτημα. Η έλλειψη διαβουλεύσεων για την αναθεώρηση άρθρων του Συντάγματος έχει σαν αποτέλεσμα την πλήρη σύγχυση των πολιτών.

Σχετικά με την έξοδο από την κρίση, αλλαγή του πολιτικού συστήματος ζητά το 84% των πολιτών, ενώ αλλαγή της πολιτικής ζητά το 8%. Αλλαγή του πολιτικού συστήματος σημαίνει πολλά πράγματα και η ερώτηση της δημοσκόπησης επιτείνει τη σύγχυση. Αναθεώρηση Συντάγματος σημαίνει να μετατραπεί η Προεδρική Δημοκρατία σε Προεδρευομένη, να διαχωριστεί πλήρως η εκτελεστική εξουσία από τη νομοθετική και οι υπουργοί να μην είναι βουλευτές.

Ακόμα σημαίνει, να καθιερωθεί αναλογικότερο εκλογικό σύστημα σε άρθρο του Συντάγματος, να υπάρχει μεγαλύτερη εκπροσώπηση των πολιτικών κομμάτων και να μην αλλάζει ο εκλογικός νόμος κατά τις μικροκομματικές επιδιώξεις της εκάστοτε κυβέρνησης. Το θέμα της αλλαγής του εκλογικού νόμου το είχε θέσει μετά επιτάσεως στο πρόγραμμά του ο ΣΥΡΙΖΑ, που φαίνεται να το λησμονεί μπροστά στην πύλη της εξουσίας και ζητά αυτοδυναμία.

Ίσως, η πιο μεγάλη αλλαγή που φαντάζει στον κόσμο, να είναι η αλλαγή του απαράδεκτου άρθρου περί ευθύνης υπουργών, που αφήνει μεγάλα περιθώρια ατιμωρησίας και οι δικαστές , όσες περιπτώσεις έχουν εμφανιστεί, τις δικάζουν με τις διατάξεις περί μαύρου χρήματος. Και δεν είναι μόνον βουλευτές και υπουργοί που αθωώνονται. Έσχατο παράδειγμα η απόφαση να μη βαρύνονται οι διοικήσεις των παλιών αγροτικών συνεταιρισμών, όταν γνωρίζουμε το πάρτι που είχε στηθεί γύρω από τις επιδοτήσεις και την επιστροφή φόρου. Δηλαδή, οι αγρότες, σε όλη την Ελλάδα υπάρχουν περιπτώσεις, που έκοβαν τα πλαστά τιμολόγια, το κανόνιζαν με κάποιους κακούς υπαλλήλους, χωρίς οι διοικήσεις να γνωρίζουν το παραμικρό;

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Στην προηγούμενη ερώτηση, εντυπωσιακό είναι ότι, μόλις, το 8% ζητά αλλαγή πολιτικής, αν και το 84 ζητά αλλαγή του πολιτικού συστήματος. Με άλλα λόγια, το 92% δεν θέλει ν’ αλλάξει η παρούσα πολιτική, όπως και η πλειοψηφία δεν επιθυμεί πρόωρες εκλογές. Αυτό δικαιολογείται, εν μέρει, από τις πιο κάτω εκτιμήσεις.

Το 44% των πολιτών εκτιμά πως η κατάσταση στην οικονομία -τον επόμενο χρόνο- θα είναι χειρότερη, το 29% πως θα παραμείνει η ίδια ενώ ένα 25% εκτιμά ότι θα βελτιωθεί. Για πρώτη φορά το σύνολο των ερωτηθέντων, που εκτιμά ότι η κατάσταση της οικονομίας θα είναι ίδια η καλύτερη, αποτελεί την πλειοψηφία, σε αντίθεση με το σύνολο των πολιτικών της αντιπολίτευσης που εκτιμά ότι θα είναι χειρότερη και η χώρα βαδίζει μαθηματικά στον γκρεμό.

Πιο φανερά, φαίνεται στο ότι το 38% των ερωτηθέντων εκτιμά πως η κυβέρνηση Σαμαρά μπορεί να χειριστεί καλύτερα το ζήτημα της διαπραγμάτευσης του χρέους, ενώ το 25% εκτιμά πως καλύτερη διαχείριση του θέματος μπορεί να κάνει κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Όπως γίνεται αντιληπτό, οι κραυγές, τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, ότι έχουμε μια κυβέρνηση πειθήνια στις εντολές της Μέρκελ, δεν πείθει και πέφτει στο κενό.

Η εξαγγελία του ΣΥΡΙΖΑ, που ακολουθεί την πολιτική του ΔΝΤ, περί διαγραφής μεγάλου χρέους, είναι πέρα για πέρα ανεφάρμοστη. Το χρέος μας είναι διακρατικό μεταξύ των μελών της ΕΕ. Δηλαδή, η διαγραφή του χρέους από τα κράτη που κατέχουν ελληνικά ομόλογα, θα πρέπει να εγγραφούν στον προϋπολογισμό τους και να τα πληρώσουν οι πολίτες τους. Μιλάμε, όμως, για ευρωπαϊκά κράτη που βρίσκονται σε περίοδο αποπληθωρισμού και διαρκή ύφεση, που τα ίδια κάνουν περικοπές δαπανών κι ακολουθούν πρόγραμμα δημοσιονομικής σταθερότητας. Δεν είναι όλα τα κράτη στη θέση της Γερμανίας, αν και αυτής οι δείκτες έχουν πέσει αρκετά.

Η ουσιαστική διαπραγμάτευση του χρέους είναι αυτή που θα μας εξασφαλίσει καλύτερες συνθήκες διαχείρισης, δηλαδή, επιμήκυνση αποπληρωμής και μείωση των επιτοκίων, κατά βάση, που θα μας επιτρέψει να πληρώνουμε λιγότερα λεφτά τον χρόνο για την εξυπηρέτησή του. Αυτή τη μείωση των επιτοκίων θέλει ν’ αποφύγει το ΔΝΤ και ζητά κούρεμα. Παθαίνουν αλλεργία τα στελέχη του στη σκέψη ότι το 5% επιτόκιο, που μας έχουν δανείσει, θα γίνει 2%. Στην ουσία η εξαγγελία περί διαγραφής μεγάλου χρέους, εξυπηρετεί τα συμφέροντα του ΔΝΤ. Για το λόγο αυτό η Ιρλανδία επιδιώκει να κάνει εξαγορά του χρέους της προς το Ταμείο, γιατί από την ελεύθερη αγορά δανείζεται με 2% και θέλει να έχει καλύτερη διαχείριση του χρέους της. Δηλαδή να πληρώνει λιγότερα για την αποπληρωμή του χρέους της και αυτά που εξοικονομεί να τα διοχετεύει στην ανάπτυξη και στις κοινωνικές παροχές που έχουν, κι εκεί, περικοπεί αγρίως.

ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΕΞΟΔΟΣ

Η έξοδος από την κρίση περνάει μέσα από την Ευρώπη. Μπορεί η χώρα μας να βρίσκεται στην πιο δυσχερή θέση, αλλά  η ανάπτυξη αποτελεί ευρωπαϊκό αίτημα. Ο δρόμος είναι ευρωπαϊκός και στην Ευρώπη προσβλέπει μια πολύ μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού. Η θέση μας εντός της ΕΕ έχει κανόνες. Δεν περνάει μέσα από κραυγές. Όλες οι χώρες οφείλουν να υποβάλουν τον προϋπολογισμό τους στην Κομισιόν, η οποία και δίνει την τελική έγκριση. Ειδάλλως, τον στέλνει πίσω για διόρθωση. Ενώ οι χώρες σε κρίση, ή βρίσκονται κοντά στην κρίση, υπόκεινται σε επιτήρηση.

Αν η Κομισιόν δεν αποδεχθεί τον προϋπολογισμό, τι θα κάνουμε; Θα πούμε βγαίνουμε από την ΕΕ; Σίγουρα, έχουμε παραχωρήσει μεγάλο μέρος της εθνικής κυριαρχίας μας και η τάση είναι να παραχωρήσουμε ακόμα μεγαλύτερο, με την τραπεζική ενοποίηση. Αυτά έπρεπε να τα έχουμε σκεφθεί πριν αποδεχθούμε τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, πριν η Κεντρική Επιτροπή του πρόδρομου του ΣΥΡΙΖΑ, Συνασπισμού, ομόφωνα την είχε αποδεχθεί. Αυτά έπρεπε να τα έχουμε σκεφθεί πριν να μπούμε στη ζώνη του ευρώ, που μας επέβαλε ακόμα μεγαλύτερους περιορισμούς.

Όταν τάζουμε ότι θα αυξήσουμε τις δημόσιες επενδύσεις εκτός του Συμφώνου Σταθερότητας, τότε ή κοροϊδεύουμε τους πολίτες ή δεν ξέρουμε που πατάμε και που βρισκόμαστε. Το Σύμφωνο σταθερότητας δεν αφορά μόνον την Ελλάδα. Η αλλαγή του Συμφώνου Σταθερότητας είναι υπόθεση όλων των Ευρωπαίων. Αυτό που προέχει, είναι η διαπραγμάτευση του χρέους. Η επιδίωξη του ΣΥΡΙΖΑ, όπως δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας, στη χθεσινή συνέντευξή του, είναι να μη γίνει διαπραγμάτευση, αλλά να μετατεθεί για μετά τον Μάρτιο, όταν η αδυναμία εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας θα προκαλέσει εθνικές εκλογές, που θα φέρουν μια ισχυρή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Ακόμα κι αν δεν εκλεγεί Πρόεδρος Δημοκρατίας, δεν είναι σίγουρο ότι την επόμενη κυβέρνηση θα την σχηματίσει το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Δεν είναι, καν, σίγουρο ότι θα είναι το πρώτο κόμμα. Στις εκτιμήσεις τους στην Κουμουνδούρου στηρίζονται στο αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, αλλά λησμονούν την μεγάλη διαφορά που είχε η ΝΔ από το ΠΑΣΟΚ, στις Ευρωεκλογές του 1999, αλλά έχασε τις εθνικές του 2000.

Μπροστά μας έχουμε τα βουνά της ανεργίας,  τις κοινωνικές παροχές, την βελτίωση της Παιδείας και την βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος.. Οι μικροπολιτικές ακροβασίες είναι σίγουρο ότι θα οδηγήσουν σε μεγαλύτερη κατάρρευση την οικονομία. Οι καιροί επιμένουν σε συνεργασίες και συναίνεση, όπως απαιτούν οι πολίτες. Θα πρέπει οι όλοι οι βουλευτές να σεβαστούν τις θυσίες του ελληνικού λαού.