Γράφει ο
Νίκος Αναγνωστάτος

Τα καθημερινά επώδυνα προβλήματα της κοινωνίας μας και το άγχος εξεύρεσης τρόπων επιβίωσης, εμποδίζει το νου να σκεφθεί και να κρίνει νηφάλια και εποικοδομητικά το παρόν και να διακρίνει σε ομιχλώδες περιβάλλον τις διάφορες προσφερόμενες  ή προτεινόμενες λύσεις των προβλημάτων του. Μέσα σε αυτή την εν γένει σύγχυση εν πολλοίς ατμόσφαιρα τις πολυπράγμονες και αντιφατικές ενίοτε προτάσεις των αρμοδίων, καθιστά δύσκολο μέχρι αδύνατο, ο μέσος πολίτης να διακρίνει το βέλτιστο ή, ακόμη πιο δύσκολο, το μη χείρον. Πόσο δε μάλλον να μελετήσει και προσδιορίσει το μέλλον της χώρας μας, μέσα ή έξω από το Ευρώ, μέσα ή έξω από την Ε.Ε. και άλλα ακόμη πιο δύσκολα ερωτήματα.

Ο σκοπός αυτού του σημειώματος είναι να ξεδιπλώσει τις δικές μου σκέψεις και απόψεις, με προσπάθεια να αναλύσω τα γεγονότα του παρόντος και να προσδιορίσω τον αλγόριθμο του μέλλοντος της χώρας μας, πάντοτε κατά την άποψη του γράφοντος. Επειδή το μέλλον υπερέχει ως αξία, αφού βέβαια ξεπεράσουμε τα προβλήματα του παρόντος, θα ασχοληθώ πρώτα με τον Οδικό Χάρτη του μέλλοντος και τις προοπτικές του.

Το μέσα ή έξω από το Ευρώ, είναι το πρώτο ερώτημα που προκύπτει. Η απάντηση είναι ασφαλώς μέσα στο Ευρώ, αλλά όχι στο Ευρώ όπως ισχύει σήμερα, το οποίο είναι ένα νόμισμα στον αέρα κυριολεκτικά. Ένα νόμισμα, το όποιο νόμισμα, αντιπροσωπεύει και αντικατοπτρίζει την οικονομία του κράτους που το εκδίδει και λειτουργεί συγχρόνως ως εργαλείο στα χέρια της χώρας, για υποτίμηση, ανατίμηση, για περιορισμό ή έκδοση νέου χρήματος, καθορισμό των επιτοκίων και της οικονομικής πολιτικής από την Κεντρική Τράπεζα, για τη βελτίωση πάντοτε των δεικτών της οικονομίας και την ευημερία των πολιτών.

Το Ευρώ επομένως στην παρούσα του μορφή δεν είναι βιώσιμο, είναι ένα νόμισμα στον αέρα, χωρίς δυνατότητα ευελιξίας, το οποίο εξυπηρετεί και ωφελεί μόνο τις ισχυρές οικονομικά χώρες σε βάρος των αδυνάτων και είναι το πρώτο που πρέπει να αλλάξει. Είναι επομένως αδήριτη ανάγκη να προχωρήσει η Ευρωζώνη τουλάχιστον στην κοινή οικονομική πολιτική, με κοινό οιονεί Υπουργείο Οικονομικών, το οποίο θα προσδιορίζει και θα καθορίζει την κοινή οικονομική πολιτική για όλα τα κράτη μέλη ως οιονεί μία χώρα, οπότε δεν θα δημιουργείται έντονη οικονομική κρίση σε κανένα κράτος, όπως συμβαίνει με τις επαρχίες ενός κράτους, όπου αν υπάρξει ανάγκη, το κεντρικό κράτος λαμβάνει εγκαίρως μέτρα αποτροπής.

Το επόμενο βήμα είναι η σταδιακή αλλά με γρήγορα βήματα, εφαρμογή των άρθρων της Συνθήκης για την Ε.Ε., με αξιολογική σειρά, με πρώτο την κοινή εξωτερική πολιτική, έτσι ώστε κάθε κράτος μέλος και κυρίως η Ελλάδα ως η πλέον ευάλωτη σε εξωτερικούς κινδύνους, απειλές και παραλογισμούς (Τουρκία, Σκόπια, Αλβανία κλπ) να αντιμετωπίζεται ως Ευρωπαϊκή Ένωση και όχι ως μεμονωμένο κράτος. Το βήμα αυτό θα απαλλάξει τη χώρα μας από τις υπερβολικές αμυντικές δαπάνες τις οποίες είμαστε υποχρεωμένοι να διατηρούμε για την εξασφάλιση της ασφάλειας και ακεραιότητας της χώρας μας και θα εδραιωθεί έτσι η ηρεμία και η ειρήνη, παράγων καθοριστικός για την οικονομική και όχι μόνο, ανάπτυξη.

Η ολοκλήρωση της ενοποίησης της Ε.Ε. είναι βέβαια ο τελικός στόχος, όπως την οραματίστηκαν οι πρωτοπόροι Robert Schuman και Jean Monnet και απέβλεπε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, με την εφαρμογή των 55 άρθρων της Σύμβασης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, ως οιονεί Ευρωπαϊκό Σύνταγμα και η εφαρμογή της με τα 358 άρθρα της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ε.Ε., με όλα τα επί μέρους 37 Πρωτόκολλα, 65 Δηλώσεις σχετικά με τις διατάξεις των Συνθηκών, τα Πρωτόκολλα και των Κρατών Μελών, και τελευταία τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης με 53 άρθρα. Τα πιο πάνω κείμενα είναι τέλεια στην διατύπωσή τους. Οι συντάκτες τους είχαν πράγματι έναν υγιή, αντικειμενικό και δημιουργικό σκεπτικό και η εφαρμογή τους θα συντελέσει σε μια από τις καλλίτερες ευημερούσες Δημοκρατίες, δυνατές τόσο οικονομικά, όσο και πολιτικά, κάτι το οποίο όπως διαφαίνεται, κάποιους  ενοχλούν και εμποδίζουν με κάθε τρόπο να επιτευχθεί. Ας έχουν γνώση οι φύλακες! Για το λόγο τούτο θα πρέπει κάθε Πρωθυπουργός, Υπουργός και Βουλευτής σε πρώτο στάδιο, αλλά και κάθε πολίτης σε δεύτερο, να μελετήσουν τις πιο πάνω Συνθήκες  και τα παρακολουθήματά τους, για να αντιληφθούν το πνεύμα και την ουσία μιας Ενωμένης Ευρώπης και να κρίνουν και πιέσουν ακόμη, να προχωρήσει αξιολογικά κάθε άρθρο, μέχρι την πλήρη ολοκλήρωση της Ένωσης, ως Αλγόριθμος για το μέλλον της Ελλάδος μέσα στην ολοκληρωμένη Ε.Ε.

Όσον αφορά το παρόν και το ξεπέρασμα της οικονομικής κρίσης, λόγω της κρισιμότητας των καιρών, πρέπει να είναι περιεκτική και καθοριστική. Το πρώτο που έχει ανάγκη η χώρα μας είναι η πολιτική σταθερότητα, ό,τι μπορεί να σημαίνει κάτι τέτοιο. Η πολιτική σταθερότητα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με μια εθνική ενότητα, με ομοψυχία και κοινή δράση στην προσπάθεια επίτευξης των βραχυπρόθεσμων στόχων, για να βρεθούμε στο ξέφωτο σε θέση να διεκδικήσουμε ολοκλήρωση της Ε.Ε. Στους βραχυχρόνιους αυτούς στόχους μας, πρέπει να πείσουμε τους Ευρωπαίους Εταίρους μας και κυρίως τη Γερμανία, ότι είναι προς όφελος όλων η εύρεση βιώσιμης οικονομικής λύσης και η δημιουργία ανάπτυξης, έτσι ώστε να δυνηθούμε να αποπληρώσουμε τα δάνειά μας. Για να επιτευχθεί ανάπτυξη θα πρέπει:

Η απομείωση του όποιου πλεονάσματος σε αντιστάθμισμα των αιμασσουσών και εξοντωτικών μέτρων στους πολίτες και κυρίως στους πλέον αδύναμους.

Το πάγωμα και των τόκων για μια πενταετία τουλάχιστον, ώστε να μπορέσει η οικονομία να ανακάμψει χωρίς το βάρος και το άγχος των δόσεων. Τα δάνειά μας να αναληφθούν από την ΕΚΤ και επιμήκυνση τους για 50 ή 70 χρόνια, με σταθερό επιτόκιο αυτό των άλλων Τραπεζών.

Πέραν των 100 δόσεων που εξήγγειλε ο Πρωθυπουργός, να διαγραφούν όλα τα πρόστιμα και οι προσαυξήσεις, για να μπορέσει ο πολίτης να αποπληρώσει το πραγματικό χρέος του.

Δημιουργία Αναπτυξιακής Τράπεζας, ως άλλη ΕΤΒΑ, χρηματοδοτούμενη από την ΕΚΤ με επιτόκιο αυτό των άλλων Τραπεζών, αποκλειστικά για αναπτυξιακούς σκοπούς.

Εξαγγελία κατάργησης του ΕΝΦΙΑ μέχρι τέλους του έτους.

nanagnostatos@gmail.com
Thiakos.blogspot.com