Πώς θα αξιοποιηθεί η εκλογή του Προέδρου Δημοκρατίας (2)Στο φύλλο της 31-10-2014 της εφημερίδας αυτής, φιλοξενήθηκε άρθρο μου με τον ανωτέρω τίτλο, στο οποίο γίνεται εκτεταμένη ανάλυση του θέματος και επιχειρηματολογία γιατί δεν πρέπει να γίνουν πρόωρες εκλογές και η Βουλή αυτή πρέπει να αναδείξει Πρόεδρο, με τις δεσμεύσεις που αναφέρονται εκεί.

Επειδή το άρθρο αυτό ήταν αυτούσια αναδημοσίευση ανοικτής επιστολής την οποία είχα αποστείλει στις 30-9-2014 μέσω e-mail σε όλους τους βουλευτές και τους Αρχηγούς των κομμάτων της Βουλής, θεωρώ αναγκαίο να διευκρινίσω, αν και πιστεύω ότι αυτό έγινε κατανοητό από το όλο περιεχόμενο της,  ότι ο δεύτερος πληθυντικός που χρησιμοποιείται σε αρκετά σημεία της επιστολής απευθύνεται στους  βουλευτές της παρούσας Βουλής.

Περαιτέρω επειδή από τη σύνταξη της επιστολής αυτής μέχρι σήμερα έχουν συμβεί αρκετά και σημαντικά γεγονότα που αφορούν στο θέμα αυτό, θεωρώ απαραίτητο να επανέλθω στο θέμα, με το παρόν άρθρο. Έχω καταβάλει προσπάθεια ώστε το άρθρο αυτό να είναι σχετικά αυτοτελές και να μην απαιτεί γνώση του προηγούμενου, για καλύτερη πάντως ενημέρωση όσων δεν διάβασαν το πρώτο, σκόπιμο είναι  να το αναζητήσουν στη σχετική ημερομηνία.

Στην επιστολή αυτή είχα επισημάνει ότι είναι αλόγιστο εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ να ζητά πρόωρες εκλογές, αφού είναι καταφανές ότι,  ούτε έτοιμος να κυβερνήσει είναι, ούτε έχει παρουσιάσει κάποιο ρεαλιστικό και πειστικό πρόγραμμα διακυβέρνησης, ούτε υπάρχει σύμπτωση απόψεων μεταξύ των μελών του, αλλά ούτε και τα ίδια τα μέλη του πιστεύουν ότι θα τα καταφέρουν εάν αναλάβουν την εξουσία. Είχα επίσης επισημάνει στους βουλευτές του ότι, αυτή η αδημονία τους για επείγουσα κατάληψη (σκόπιμα χρησιμοποιώ τη λέξη αυτή και όχι τη λέξη ανάληψη) της εξουσίας, είναι προφανώς το μόνο κίνητρό τους  και ότι ο Ελληνικός λαός θα τους τιμωρήσει εάν επιμένουν στην τακτική αυτή.

Στο μεταξύ ο ΣΥΡΙΖΑ προέβη σε μία αδιανόητη ενέργεια, ήτοι να υποστηρίζει στην ουσία,  προκαταβολικά και χωρίς κανένα στοιχείο,  ότι υπάρχουν κάποιοι που θα δώσουν χρηματικό ή άλλο αντάλλαγμα σε όποιον βουλευτή ψηφίσει Πρόεδρο Δημοκρατίας. Την ίδια στιγμή  ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ στην ουσία προσφέρει δημοσίως προφανή ανταλλάγματα (συμμετοχή στους συνδυασμούς του και προοπτική επανεκλογής)  σε όποιον βουλευτή δεν το πράξει και ενταχθεί σ’ αυτόν. Δηλαδή κάνει ακριβώς αυτό για το οποίο κατηγορεί τους άλλους. Ένα μάλιστα στέλεχός του δεν δίστασε να εκφράσει την υπόνοια ότι πιθανόν κάποιοι να σχεδιάζουν θερμό επεισόδιο με την Τουρκία προκειμένου να αποφύγουν τις πρόωρες εκλογές !!

Οι ανωτέρω ενέργειες του ΣΥΡΙΖΑ δυστυχώς επιβεβαιώνουν την άποψή  που διατύπωσα στην ανωτέρω επιστολή , ότι ο μόνος σκοπός του αυτή τη στιγμή είναι να οδηγήσει τη χώρα σε πρόωρες εκλογές με την προσδοκία να υφαρπάξει την ψήφο του λαού και να ανέλθει στην εξουσία, αδιαφορώντας για τις συνέπειες που αυτό θα έχει για τη χώρα. Η αδημονία του μάλιστα γι’ αυτό δεν κρύβεται πλέον  με τίποτα και έχει φθάσει μέχρι του σημείου ο Πρόεδρος του να ζητά από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας  κάτι που, πλην των άλλων,   έρχεται σε  αντίθεση με τη θέληση της πλειοψηφίας του λαού. Η μόνη εξήγηση για την αδημονία αυτή  μπορεί να είναι ο φόβος του ότι δεν πρόκειται στο μέλλον να του δοθεί άλλη ευκαιρία κατάκτησης της εξουσίας, αφού είναι πρακτικά αδύνατο να ξαναγίνουν εκ μέρους των Κυβερνώντων, αλλά και των Ευρωπαίων,  τόσα λάθη όσα έγιναν την τελευταία πενταετία. Το αδιανόητο εδώ είναι ότι το ίδιο ζητά από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ο αρχηγός των ΑΝΕΛ, επικαλούμενος μάλιστα ότι αυτή είναι η βούληση του λαού!!

Όπως όμως προκύπτει από τις ίδιες τις δημοσκοπήσεις που επικαλούνται τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και οι ΑΝΕΛ, το μόνο βέβαιο και σταθερό συμπέρασμα που βγαίνει από αυτές είναι ότι η πλειοψηφία του λαού δεν θέλει πρόωρες εκλογές. Και δεν τις θέλει όχι τόσο επειδή πιστεύει στην ακολουθούμενη πολιτική, αλλά  επειδή  αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να αποφασίσει ποιος θέλει να τον κυβερνήσει γιατί δεν έχει τα απαραίτητα κριτήρια γι’ αυτό, ούτε και βλέπει κάποια αξιόπιστη εναλλακτική λύση,  και με τη σοφία του θεωρεί ότι πρέπει να περιμένει μέχρι να τα αποκτήσει. 

Πέραν τούτου, ήδη, ευρισκόμαστε στη μέση ενός προγράμματος που έχει και θετικά αλλά και πολλά αρνητικά αποτελέσματα, και με μία Κυβέρνηση από την οποία, ομολογουμένως,  δεν μπορεί να είναι κανείς ικανοποιημένος. Όμως για το πρόγραμμα αυτό έχουμε κάνει όλοι πολλές και αιματηρές θυσίες και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να το διακόψει στη μέση προτού ολοκληρωθεί και  δούμε τα αποτελέσματά του.

Το ζητούμενο εδώ είναι να δεσμεύσουμε την Κυβέρνηση ώστε να μην κάνει άλλες αρνητικές ενέργειες μέχρι το τέλος της κανονικής θητείας της. Και, όπως εξήγησα αναλυτικά στην ανωτέρω επιστολή μου, ένας τρόπος για να γίνει αυτό είναι η αξιοποίηση της εκλογής νέου Προέδρου Δημοκρατίας, ώστε η ατυχής  διάταξη του Συντάγματος που συνδέει την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας με την τύχη της Κυβέρνησης, από μειονέκτημα που είναι για τη χώρα, στη συγκεκριμένη συγκυρία να μεταβληθεί σε πλεονέκτημα.

Συνοπτικά η πρότασή μου είναι, να συγκεντρωθούν όλοι οι Βουλευτές, που έχουν την ηθική ελευθερία να εκφράσουν ελεύθερα τη βούλησή τους, και ιδίως οι ανεξάρτητοι και οι ανήκοντες στα μικρότερα κόμματα, και να καταρτίσουν ένα ρεαλιστικό και υλοποιήσιμο κατάλογο ενεργειών οι οποίες πρέπει να γίνουν (θετικές), ή πρέπει να αποφευχθούν (αρνητικές), από την Κυβέρνηση μέχρι το τέλος της θητείας της, ώστε αφ ενός μεν να μην επιδεινωθεί η κατάσταση και αφετέρου να ληφθούν, εντός τακτών προθεσμιών,  συγκεκριμένα μέτρα για τη βελτίωσή της και την προοδευτική άρση των αδικιών που έχουν γίνει. Τον κατάλογο αυτό θα παρουσιάσουν , τόσο προς τον υποψήφιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας όσο και προς την Κυβέρνηση και θα τους ζητήσουν να δεσμευθούν ότι θα τον σεβαστούν, προκειμένου και αυτοί να δώσουν την ψήφο τους. Ένα τέτοιο ενδεικτικό κατάλογο, που εκφράζει τις προσωπικές μου απόψεις, έχω συμπεριλάβει στην ανωτέρω επιστολή μου. Σημειώνω ότι υπάρχουν αρκετοί τέτοιοι βουλευτές ώστε με τους υπόλοιπους βουλευτές των κυβερνώντων κομμάτων να υπερβαίνουν κατά πολύ το απαιτούμενο όριο για εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας. Στους βουλευτές αυτούς , ως μεμονωμένα άτομα, έτυχε η ιστορική ευθύνη, να καθορίσουν την τύχη της χώρας την κρίσιμη αυτή στιγμή. Θα πρέπει να παραμερίσουν τα όποια προσωπικά τους συμφέροντα και κομματικές ή ιδεολογικές προκαταλήψεις και να λάβουν υπόψη τους μόνο το συμφέρον της χώρας και τη θέληση του λαού.

Εδώ σημειώνω ότι, όπως είναι το Σύνταγμα, το πρόσωπο ή η πολιτική ιδεολογία του Προέδρου της Δημοκρατίας δεν έχει καμία σημασία, αρκεί να είναι ηθικός, έντιμος, με ανάλογη εμπειρία, κύρος,  μόρφωση και γλωσσομάθεια και αποφασισμένος να τηρήσει τις δεσμεύσεις αυτές. Η δέσμευση εκ μέρους του θα είναι να μην υπογράφει καμία πράξη που θα είναι αντίθετη με τις αρνητικές δεσμεύσεις,   ή να παραιτηθεί εάν δεν εκπληρωθούν στην ώρα τους οι θετικές δεσμεύσεις. Προφανώς υπάρχουν χιλιάδες τέτοιοι πολίτες που πληρούν και τις τυπικές προϋποθέσεις που απαιτεί το Σύνταγμα, και πολλοί από αυτούς θα αποδεχθούν τη δέσμευση αυτή, ώστε μεταξύ αυτών να επιλεγεί από τους ανωτέρω βουλευτές ο καταλληλότερος. Όσο για την Κυβέρνηση δεν θα έχει κανένα λόγο να μην αποδεχτεί τον Πρόεδρο και τον δεσμευτικό κατάλογο, γιατί διαφορετικά θα είναι υπαίτια για τις πρόωρες εκλογές, τις οποίες στην περίπτωση αυτή, πέραν του κακού που θα έχει επιφέρει στη χώρα,  θα τις χάσει οπωσδήποτε.

Στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, και ιδίως στον αρχηγό του, επιθυμώ να σημειώσω ότι δεν πρέπει να υποτιμούν τη νοημοσύνη του Ελληνικού λαού. Είναι πολύ πιο ευφυής  από ό,τι νομίζουν και τους περιμένει οδυνηρή έκπληξη εάν τελικά καταφέρουν να σύρουν τη χώρα σε πρόωρες εκλογές. Όσο για τους ΑΝΕΛ νομίζω ότι ήδη, από τις δημοσκοπήσεις, έχουν πάρει το μήνυμα αυτό και δεν κατανοώ γιατί το αγνοούν.

Στην Κυβέρνηση επιθυμώ να σημειώσω ότι δεν πρέπει να ερμηνεύει λανθασμένα την ανοχή και την καρτερικότητα του λαού, ούτε να στηρίζεται στην αφερεγγυότητα (στην ουσία ανυπαρξία) της  αντιπολίτευσης, και να συνεχίζει να ευνοεί, ή να ανέχεται,  τις τάξεις ή τα πρόσωπα εκείνα που επωφελούνται από την κατάσταση για να αυξήσουν, θεμιτά ή αθέμιτα, τον πλούτο τους, και να αδικεί τις μεσαίες και ασθενέστερες τάξεις..

Οι λανθασμένες ενέργειές της είναι τόσες πολλές και συνεχείς ώστε δεν έχει νόημα να τις απαριθμήσω όλες, παραθέτω όμως, εντελώς ενδεικτικά, μερικές.

Δεν είναι δυνατόν να παραμένουν στη θέση τους οι «εγκέφαλοι» του Υπουργείου Οικονομικών και οι πλούσια αμειβόμενοι υπάλληλοί του που,  με τις εισηγήσεις τους ή τις παραλείψεις τους, έχουν καταστρέψει τη χώρα και υπονομεύουν όλες τις εκάστοτε κυβερνήσεις.

Δεν είναι δυνατόν να παραμένουν μέχρι τώρα ανεξέλεγκτες οι δεκάδες χιλιάδες περιπτώσεων μεγάλης  φοροδιαφυγής και εξαγωγής αδήλωτων χρημάτων στο εξωτερικό. 

Δεν είναι  δυνατόν το Υπουργείο Ανάπτυξης, που θα έπρεπε να είναι ο κυριότερος παράγοντας ανάκαμψης της χώρας, να μην έχει κάνει τίποτα ουσιαστικό  μέχρι στιγμής και να έχει γίνει κέντρο διερχομένων Υπουργών.

Δεν είναι δυνατόν με τα μέτρα που σχεδιάζονται να επιβραβεύονται οι κακόπιστοι και οι μπαταχτσήδες, και να αδικούνται οι φιλότιμοι και οι συνεπείς.

Δεν είναι δυνατόν, με την εφιαλτική υπογεννητικότητα που έχουμε, να κυνηγιούνται οι οικογενειάρχες και να επιβραβεύονται οι άγαμοι.

Δεν είναι τέλος ηθικό η αποκατάσταση  αδικιών να αρχίζει από ευνοημένες μισθολογικά ή συνταξιοδοτικά τάξεις, με την επίκληση αποφάσεων της Δικαιοσύνης, όταν ίδιες ή μεγαλύτερες αδικίες, το ίδιο παράνομες και αντισυνταγματικές,  έχουν γίνει σε όλους τους πολίτες.

Τέλος θέλω να τονίσω ότι όλα τα ανωτέρω τα προτείνω με μόνο σκοπό να συμβάλω στην αποφυγή του εφιαλτικού και καταστροφικού για τη χώρα ενδεχομένου των πρόωρων εκλογών, και την εξασφάλιση ενός  ικανού διαστήματος  πολιτικής ομαλότητας και σταθερότητας που θα  βελτιώσει την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό  και θα δώσει σε όλους το χρόνο να  προβληματιστούν και να εργασθούν  εποικοδομητικά για το καλό της χώρας. Δεδομένου ότι δεν διαθέτω την αναγκαία δημόσια προβολή, ή υποστήριξη των Μ.Μ.Ε.  (όπως π.χ. κάποιοι νεόκοποι αρχηγοί νέων κομμάτων) για να υποστηρίξω την υλοποίηση της πρότασής μου, ελπίζω κάποιος που τα διαθέτει αυτά να την υιοθετήσει και την προωθήσει.
 
Ο συγγραφέας είναι συνταξιούχος, Διδάκτωρ Μηχανολόγος Ηλεκτρολόγος Ε.Μ.Π.,  πολύτεκνος οικογενειάρχης, με πλούσια επαγγελματική και επιστημονική εμπειρία,  που δηλώνει ελεύθερος πολίτης, έντονα πολιτικοποιημένος,  και,  αποδεδειγμένα,  ιδεολογικά και κομματικά εντελώς ανεξάρτητος και αδέσμευτος.